Gjirokastër dhe qyteti Stalin/Shtëpitë publike në diktaturë, pagesën më të lartë e mbante shitësja e këpucëve

Ilir Gjini

Prostitucioni, profesioni më i vjetër në botë, çuditërisht ka ekzistuar edhe në monizëm. Duket e pabesushme që një sistem që survejonte gjithçka, madje gjer te mendimet e njerëzve, ka patur femra që prostituonin, madje edhe shtëpi të fshehta publike.

Profesioni i kasapit e ndihmoi atë që krahas tregëtisë së mishit të bagëtive e gjedhve, të “tregëtonte” edhe mishin e bardhë. Kasapi në atë kohë kishte në dorë një produkt mjaft të rrallë, mishin. Si pelivan që ishte, ai rekrutoi disa femra që punonin në ushqimin social, madje edhe me profesionin e nderuar, mësuese. Pagesa e mardhënieve intime varionte nga 250 lekë, 500 e deri 1000 lekë, që ishin goxha para në atë kohë.

Nuk vonoi dita kur oficeret e sigurimit e prangosën në mes të ditës teksa po shiste mish. Arrestimet në atë kohë bëheshin në mes të ditës, në qendrën e punës. Qëllimi ishte që t’i fusnin datën të gjithëve. Me pak shtrëngim dhe ca tortura, kasapi i tregoi të gjitha. Një pjesë e femrave ishin të martuara, madje nga familje me reputacion në qytet. Kjo futi në bela shokët e sigurimit. Të nxirrnin të vërtetën lakuriq, do të thoshte të divorcoheshin shumë familje.

Të viheshin në bankën e të akuzuarve femra të “ nderuara” , por edhe klientët e tyre burra gjithashtu me poste të “ nderuara” qe bela e madhe për sistemin. Dhe u gjet një formulë e artë akuze. Kasapin e akuzuan për mashtrim, sikur kishte shitur mish gomari. Prostitucioni në atë kohë dënohej me 10 vite burg. K. B e dënuan me 10 vite, për “mashtrim”. Femrat e “nderuar “ vetëm i trembën ca, po nuk i dënuan. Me dosjen e plotë të kësaj “sipërmarrje” të çuditshme jam njohur pas viteve ’90, kur po realizoja si gazetar një portret të një oficeri policie.

Për herë të parë shtëpi publike në Gjirokastër hapën italianët gjatë Luftës së Dytë Botërore, për të kënaqur epshet e ushtarëve që shkonin për të luftuar në frontin grek. Kasapi u bë i dyti.

Një shtëpi tjetër publike u hap në fillim të viteve 80-të, në Qytetin Stalin, sot Kuçovë. Isha nxënës në Liceun Artistik në Tiranë, kur pas pushimeve dimërore të vitit të ri, një nga shokët e mi nga Qyteti Stalin, më tregoi bëmën e jashtzakonshme për kohën: një hyrje në katin e parë të një pallati në Qytetin Stalin, qe kthyer në bordello. Çmimin më të kripur e kishte një femër e bukur që punonte si shitëse këpucësh. Plot 750 lekë.

Aq kushtonin një palë këpucë me lëkurë deri në atë kohë. Pra shitësja e “shiste“ aq sa shiteshin edhe këpucët. Edhe ky rast u mbyll pa bujë. Madje shoku im kur shkoi një herë në dyqan, dëgjoi dikë që ngacmonte shitësen : si je bukuroshe 750 lekëshe. Ajo u skuq si paparun në fytyrë dhe nuk foli asnjë fjalë.

Edhe në Tiranë “funksionoi” për një kohë të shkurtër një shtëpi publike në nje shtëpi private afër Selvisë. Trimat e sigurimit i ranë në erë dhe i çuan për riedukim femrat në fshatrat rreth Tiranës. Ndërsa meshkujt ku nuk mungonin as zyrtarë, i çuan në prodhim që të edukoheshin në gjirin e klasës punëtore.

Prostitucioni që për shumë njerëz cilësohet si plagë e shoqërisë, do ekzistojë derisa të ekzistoj njerëzimi. Prostitutat që për shumë njerëz shihen me përbuzje, kanë frymëzuar mjaft shkrimtarë e artist të njohur si Viktor Hygo, Gustav Flober e Zhan Pol Sartri. Madje ky i fundit shkroi një dramë mjaft të vlerësuar – Lavirja e Denjë për Respekt!

Ato shesin trupin, ndërsa politikanët e korruptuar nderin, pasuritë dhe dinjitetin tonë. Kush janë lavire? Prostitutat apo politikanēt e korruptuar?/Dosja.al