Astrit Lulushi: Natë

Bija e Kaosit, quhej Niks, duke qenë personifikimi i Natës, sipas ideve të lashta poetike. Ajo konsiderohej si nëna e çdo gjëje misterioze dhe të pashpjegueshme, si vdekja, gjumi, ëndrrat etj.  Niks u bashkua me Erebusin dhe fëmijët e tyre ishin Eteri dhe Hemera (Ajri dhe drita e ditës), dukshëm një ngjashmëri e poetëve, për të treguar se errësira i paraprin gjithmonë dritës. Niks banonte në një pallat në rajonet e errëta të botës së poshtme dhe përfaqësoheje si një grua e bukur, e ulur në një karrocë, të tërhequr nga dy kuaj të zinj. Ajo është e veshur me rroba të errëta, ka veshur një vello të gjatë dhe shoqërohet nga yjet që e ndjekin në udhëtimi e saj.

***

***

Himeni ose Hymneu, djali i Apollonit dhe i muzës Urania, ishte perëndia që kryesonte solemnitetet martesore, dhe për këtë arsye thirrej në të gjitha festat e martesës. Ekziston një mit në lidhje me këtë hyjni, i cili tregon se Himeni ishte një i ri e bukur me prindër shumë të varfër Ai ra në dashuri me një vajzë të pasur, saqë nuk guxoi të ushqehej me shpresën për t’u bashkuar ndonjëherë. Megjithatë, ai nuk humbi asnjë mundësi për ta parë atë dhe, në një rast, u maskua si një vajzë dhe iu bashkua një grupi vajzash, të cilat, në shoqëri me të dashurin e tyre, po shkonin nga Athina në Eleusis, për të marrë pjesë në një festival të Demetra. Gjatë rrugës për atje ata u kapën nga piratët, të cilët i çuan në një ishull të shkretë, ku pasi pinë thellë, ranë në një gjumë të rëndë. Hymniu, duke shfrytëzuar rastin, i vrau të gjithë të gjithë piratët dhe më pas u nis për në Athinë, ku gjeti prindërit e vajzave në shqetësimin më të madh për zhdukjen e tyre. Ai i ngushëlloi me sigurinë se fëmijët e tyre do t’u ktheheshin atyre, me kusht që t’i premtonin se do t’i jepnin për martesë vajzën që donte. Duke qenë se kushti u plotësua me kënaqësi, ai u kthye menjëherë në ishull dhe i solli vajzat të sigurta në Athinë, ku u bashkua me objektin e dashurisë së tij; dhe bashkimi i tyre rezultoi kaq jashtëzakonisht i lumtur, sa që emri Hymen u bë sinonim i lumturisë bashkëshortore.

***

Driadat janë nimfat e drurëve (pemëve) morën pjesë në karakteristikat dalluese të pemës së veçantë me jetën e së cilës ishin martuar dhe njiheshin kolektivisht me emrin Dryada. Hamadryada ose. imfat e lisit, përfaqësojnë në individualitetin e tyre të veçantë fuqinë e qetë, të mbështetur te vetja, e cila duket se i përket në thelb mbretit të madh dhe zotit të pyllit. Nimfa e thuprës është një vajzë melankolike me flokë lundrues, të ngjashme me degët e pemës me pamje të zbehtë dhe të brishtë ku ajo banon. Nimfa e Ahut është e fortë, plot jetë dhe gëzim, dhe duket se premton dashuri besnike, ndërsa faqet e saj rozë, sytë kafe të thellë dhe forma e këndshme tregojnë shëndet, energji dhe vitalitet. Nimfa e pemës së Lindenit përfaqësohet si një vajzë e vogël e çuditshme, fustani i shkurtër i së cilës gri në argjend arrin pak poshtë gjurit dhe shfaq në avantazh gjymtyrët e saj të formuara me delikatesë. Fytyra e ëmbël zbulon një palë sy të mëdhenj blu, të cilët duket se shikojnë me habi dhe mosbesim të turpshëm; flokët e saj të zbehtë dhe të artë janë të lidhur nga brezi më i dobët i shiritit ngjyrë trëndafili. Nimfa e pemës, duke qenë e lidhur me jetën e pemës në të cilën banonte, pushoi së ekzistuari kur ajo u pre, ose u plagos aq shumë sa u tha.