Faslli Haliti: Nëna!

Si më the ashtu në çastet e fundit:
-Mbylle lesën, mbylle lesën…
Derën e apartamentit mbylla unë.
Më çove në fëmijëri,
Më çove në ato vite,
Kur më thoshe në muzg:
“Shko mbylle lesën, Çaçì!

Vrapoja unë në muzg,
Lesën e oborrit mbyllja me vrap,
Lesën e madhe thurur me rakit,
Dhe kthehesha rrugicës duke parë prapa,
Dhe futesha në prehrin tënd nga frika.

Po ti ike, moj nënë,
Ç’pate për të thënë i the të gjitha…
Kam edhe unë diçka për të thënë:
Nëse njeriu s’u ngopka me jetë,
Fëmija nuk ngopet me nënë…

Gazeta Drita, 1982.