Duke ndjerë dobësinë në administratën Biden, Kremlini mund të jetë duke u përgatitur për të ndezur konflikte të reja në Ballkanin perëndimor. Mosmarrëveshja e fundit kufitare midis Kosovës dhe Serbisë për njohjen e targave të makinave duket si një provë për përballje më serioze. Zyrtarët rusë po inkurajojnë qeverinë e Presidentit Aleksandar Vuçiç për ta bërë Serbinë fuqinë dominuese në Ballkanin Perëndimor dhe për të rritur ndikimin e Rusisë me Uashingtonin dhe Brukselin. Serbia organizoi një bllokadë përgjatë kufirit me Kosovën në shtator, vendosi trupat e saj në gatishmëri dhe kërcënoi ndërhyrje ushtarake. Ambasadori rus Aleksander Botsan-Kharchenko shoqëroi Ministrin e Mbrojtjes të Serbisë Nebojsha Stefanovic për të inspektuar njësitë e ushtrisë serbe. Ndërsa Kosova dërgoi një njësi policore për të zbatuar kërkesat e targave, Serbia vendosi automjete ushtarake përgjatë kufirit dhe fluturoi avionë luftarakë MiG-29 mbi zonën. Beogradi dhe Moska akuzojnë qeverinë e Kosovës për kërcënimin e ekzistencës së pakicës serbe. Kremlini ka përdorur vazhdimisht pretendime të tilla për popullsinë ruse në ndërmarrjet e tij revizioniste në Ukrainë, Gjeorgji dhe Shtetet Baltike. Rusia tani po udhëzon “vëllain e saj më të vogël” Serbinë mbi metodologjinë e dominimit rajonal dhe ndarjes territoriale.

Në një skenar, operativët e inteligjencës serbe mund të provokojnë konfrontime ndëretnike brenda Kosovës dhe të përdorin dhunën që pason si pretekst për ndërhyrje ushtarake. Kjo do ta vendoste forcën e vogël të NATO -s në Kosovë në një pozitë të vështirë kundër ushtrisë serbe. Duke mbështetur inkursionin serb dhe duke kërcënuar se do të sigurojë ndihmë të drejtpërdrejtë ushtarake nëse NATO angazhohet, Putin do të testonte vendosmërinë e Biden në rrezikimin e një lufte NATO-Rusi. Putin mund të llogarisë se Uashingtoni do të preferonte negociatat edhe nëse kjo nënkupton dorëzimin e komunave veriore të Kosovës. Kosova nuk është anëtare e NATO -s dhe nuk mund të mbështetet në angazhimet e mbrojtjes kolektive të organizatës. Kumari i Kosovës do të ishte pjesë e një ofensivë më të gjerë nga Beogradi me udhëzimin rus për të zgjeruar pozicionin e tij rajonal. Sipas ministrit serb të brendshëm Aleksandar Vulin, të gjithë serbët kanë të drejtë të bashkohen në një shtet. Ashtu si rusët, serbët portretizohen si viktimat e shumëvuajtura që fuqitë armiqësore po komplotojnë t’i eliminojnë. Beogradi pretendon të drejtën për të mbrojtur serbët në Bosnje-Hercegovinë, Malin e Zi, Kosovë, Maqedoninë e Veriut dhe Kroaci. Përveç destabilizimit të Kosovës, fokusi aktual i Beogradit është në thellimin e ndarjeve të Bosnjës dhe mundësimin që entiteti serb (Republika Srpska) brenda kufijve sovranë të Bosnjës të kërcënojë shkëputjen. Ai gjithashtu bashkëpunon me nacionalistët serbë në qeverinë e koalicionit të Malit të Zi për të ndryshuar pavarësinë e Malit të Zi dhe politikat pro-perëndimore. Ndërsa Vuçiç po kërkon lavdinë si njësues i “tokave serbe”, Putini e manipulon atë për t’i shërbyer qëllimeve gjeopolitike të Rusisë. Vuçiç i detyrohet përgjithmonë Rusisë për bllokimin e hyrjes së Kosovës në Kombet e Bashkuara. Varësia ekonomike e Serbisë nga Rusia po zgjerohet, veçanërisht në fushën e energjisë duke u bashkuar me lidhjen e re të gazit natyror përmes Bullgarisë dhe Turqisë. Serbia gjithashtu po pastrohet si një post ushtarake ruse dhe është armatosur me aeroplanë luftarakë, tanke dhe sisteme kundërajrore, përfshirë shtimin e fundit të Pantsir-S1 të Rusisë. “Qendra humanitare” ruso-serbe pranë kufirit me Kosovën shërben si një strukturë e mbledhjes së inteligjencës dhe operacioneve speciale për Moskën. Dhe Serbia po zhvillon lidhje të ngushta me Organizatën e Traktatit të Sigurisë Kolektive të kontrolluar nga Rusia, e menduar si një homologe e NATO-s. Serbia po bëhet shpejt peng i Ballkanit i Rusisë. Moska është e bindur se çdo lëvizje serbe drejt pranimit në NATO nuk do të tolerohet dhe mund të rezultojë në zëvendësimin e Vuçiç. Mbështetja e Kremlinit për grupet e ndryshme nacionaliste, ndikimi i saj i gjerë në hapësirën e informacionit të Serbisë, lidhjet e tij të ngushta me kishën ortodokse dhe depërtimi i tij i spiunazhit në institucionet kryesore kanë për qëllim ta mbajnë Vuçiçin nën kontroll.

Serbia i jep një mundësi të vlefshme Putinit për të nxitur konflikte të armatosura në një rajon ende të paqëndrueshëm të Ballkanit. Kjo do të zgjeronte ndikimin e Rusisë, do të shkëpuste vëmendjen nga konfliktet e tjera që ajo krijonte dhe do të maskonte goditjen e ashpër të kundërshtarëve në vend. Në një moment, Vuçiç mund të joshet në një konfrontim ushtarak me një nga fqinjët e Serbisë dhe t’i bëjë thirrje Moskës për ndihmë. Me Bashkimin Evropian pa timon dhe Shtetet e Bashkuara të përqendruara në kriza të tjera ndërkombëtare, Kremlini do të llogariste se rreziku i reduktuar i ndërhyrjes ushtarake perëndimore mund të jetë me vlerë.