Avdush Canaj: NATA

Me parashutën e territ

po zbret nata nga retë

si pupël e zogut

lehtë- lehtë.

Nata po zbret.

Kaprolli mbylli derën e pyllit,

fjeti në shtrat me sutën këmbëerë.

Fjeten edhe këngët.

Atë derë pyllit

mbylli kaprolli.

Hëna zbret te bregu i lumit,

kreh flokët

me yjet- bijtë e vet.

Te bregu i lumit

kreh flokët hëna

Pësssst!

Dikush po vjen. I dëgjoj hapat.

Është ëndrra.

Në  qepallë të gjumit troket!

Troket ëndrra!

Mirë se erdhe ëndrra ime e mirë!

Mirë se erdhe!