Odise Kote: TI NUK IA MBATH DOT

 

 

 

Ti nuk ia mbath dot si pelegrin prej fatit tënd,

Le të fryjê fuqi e ambicies, përmbi retë – pezull…

Dëshirë përvëlake që lumin e than, e tremb.

Po e shite ëndrrën, ç’të mbetet gjë tjetēr?

 

 

 

Gjenitë e kanë një problem, që e quajnë nxitim.

Po e shite ëndrrën, ç’të mbetet gjë tjetër?

Hakmarrje e pakryer, kur fal dashurinë.

Ti nuk ia mbath dot prej fatit tënd të egër.

 

 

Po e shite ëndrrën, ç’të mbetet gjë tjetër?

ti ngulësh sytë diellit, të vdesësh nesër?

 

 

Ti nuk ia mbath dot…