Cikël poetik nga Selaudin R. Guma

Për ty

 

Një natë të tërë kalova

Dhe s’vura gjumë në sy

Për ty aq shumë mendova

Që ndjell vetëm magji.

 

Nuk di ku kam gabuar

Dhe pyeta zemrën time

Çfarë pati Beatriçja

Që iku nga jeta ime?

 

Të drojtur unë të gjeta

Në t’bukurin divan

Dhe iku brenga ime

Kur ty të ndjeva pranë.

 

 

Xhelozia

 

Mos u bëj xheloze, mikja ime

Nga shtazania a bjondia sykaltër

Në shpirt kam të bukurën time

Që befas më kthen në flatër.

 

Ika shpejt nga tavolina jote

Se s’doja të trembja zytë e zinj

E ëmbla gjithmonë kështu ka shije

Ari duhet fshehur, askush të mos e di.

 

Mesazh të kam nisur në një natë me yje

Që poshtë jastëkut të vësh me kujdes

Të ndjesh gjithë shpirtin tim

Dhe në qiellin e shtatë të jesh.

 

Mbaje aty poshtë këtë letër

Ca fjalë të thjeshta aty mbaj

Dhe kur të vijnë nimfat e natës

Kujto dashurinë time pa skaj.

 

 

Telefonata

 

Në telefon të mora

Me ndrojtje, me mundim

Nëse do më përgjigjesh

Apo t’më lije në harrim.

 

Kush shpiku këtë lajmës

Ka me siguri bekim prej Zotit

Të Zeusit hijerëndë

Dhe t’bukurit Apollon.

 

Të falenderoj shumë

Që hape telefonin

Të dy u ndjemë më afër

Dhe ngrohëm kraharorin.

 

Të premtoj në heshtje

Të premtoj pa fjalë

Jan gjithmonë prej teje

I vdekur apo i gjallë.

 

 

Vetëm sëmurë të mos jesh

As ty, as djali yt simpatik

Telefon të bëra dy-tri herë

Pa drojë dhe aspak frikë.

 

Në punë erdha me vonesë

Dhe pashë që s’ishit aty

Uroj që djali të jetë mirë

Mirë të jesh edhe ty.

 

Çdo lule ka ngjyrën e saj

Të bardhë, të kuqe a lejla

Ndryshe kanë joshësen aromë

Që shpirtin e ngre në hava.

 

Në livadh tërfili dua të prehem

Dhe gonxhet t’i kap me gishtrinj

Ato janë lulet më të bukura

Në fusha e kodra për karshi.

 

 

Dy fjalë për autorin

 

Selaudin Reis Guma u lind më 10 Qershor 1951 në Luzat të Tepelenës. Mësimin fillor e kreu vendlindje në shkollën “Nimete Progonati”, ndërsa të mesmen në shkollën “Abaz Shehu” në Tepelenë. Studimet e larta i përfundoi me rezultate të larta në 1973 në Fakultetin Xhenjo-Autotransport. Për 20 vjet punoi në repartin special të Xhenjos. Ka punuar si specialist në ndërtimin e urave tip “Beli” dhe rrugëve dhe urave të varura e ato druri në të gjithë hapësirën e vendit, është njohës i mirë i gjithë relievit shqiptar. Me njohje të gjerë në çdo rreth të Shqipërisë, me miq e dashamirës brenda dhe jashtë atdheut, ai ka marrë mirënjohjen e qindra njerëzve të të gjitha moshave. Shpesh në biseda thuhet “Ura e Selos” sepse anjë prej tyre nuk është rrëzuar dhe të gjitha janë funksionale edhe sot.

Përveç profesionit, një pasion i veçantë ka qenë letërsia dhe ai ka bashkëpunuar me shtypin e asaj kohe dhe ka botuar në gazetat e revistat “Bashkimi”, “Zëri i Rinisë”, “Luftëtari”, “Hosteni” si dhe në mediat që lindës me ardhjen e demokracisë. Është njohës i disa gjuhëve të huaja, mes të cilave anglisht, frëngjisht, rusisht dhe greqisht. Ka qenë emigrant në Greqi e Francë, por edhe ka vizituar si turist Italinë, Rumaninë, Bullgarinë, Çekinë, Hungarinë, Slloveninë, Kroacinë, Bosnjen, Malin e Zi, Serbinë, Sllovakinë, Turqinë, Anglinë, etj.

Ka studjuar për një kohë në Budapest të Hungarisë duke mbrojtur anglishten dhe frëngjishten, në kuadër të Shoqatës së Atlantikut të Veriut ku aderon edhe sot.

Ka mbajtur vazhdimisht lidhje me vendlindjen e tij dhe së bashku me dr. Isuf Kalo ka bërë të mundur rikonstruksionin dhe ndërtimin e rrugës së Luzatit. Mban gjithmonë lidhje me shokët e fëmijërsië, mes të cilëve Bashkim e Hysen Shatrafili, Mehmet Çako, Veli Gaxhi, Sefer, Milo e Demir Guma, Aleks Rodi, Hamza Karafili, Qamil Bodeci, Çerçiz Dena, Bektash e Paro Koçi, Platon Kopelli, Mitat dhe Asllan Boni, Muharrem Gjyli, Dasho Kamberi, Hasan e Kasem Xhima, Selfo dhe Selam Muça, Abaz Progonati dhe shumë të tjerë.

Është i martuar me Tatjana Pogaçin nga Plesati i Gjirokastrës dhe kanë dy djem, Sokolin e Marlenin, të dy të martuar.

Në luftën e Kosovës u aktivizua duke ndihmua e strehuar për tre muaj tre familje nga Peja, Sulejman e Senabije Grabovcki si dhe 14-vjeçarin Memli Besnik Preluci. Së bashku me bashkëfshatarin oficer Hysen Ymeri ndihmoi në përgatitjen e luftëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK). Në atë kohë, bashkë me Besa Çekun dhe gazetarin Asllan Bajrami, ka shkruar mjaft artikuj për “Kosova Press” si dhe në 4 Shkurt 1999, si përfaqësues i partisë “Beslidhja Kombëtare Demokratike e Kosovës” ka përkrahur të gjitha veprimet e UÇK, përfshi edhe marrëveshjen e Rambujesë në Francë.