Jeta Toçila Dedja: I kishim harruar të gjitha!
Kishim harruar se e para ishte fjala,
ngecur mes gjërash të vogla ne ishim.
Harruar që dashuria ishte vazhdimi,
dhe lumturia, ajo ish qëllimi.
Se ajri ishte yni privilegj,
se e çmuar ishte koha.
Se qiejve mund të fluturonim,
se e jona ishte toka.
Kishim harruar se të qarën e parë
ia dhamë x-it dhe y-it.
Pa ditur se ishim pjesë e ekuacionit.
se pak muaj i lipsen riprodhimit.
E pak sekonda lëndimit.
Si Evë dhe Adam trupin
prej turpit do mbulonim,
harruar që shëndetin,
me lecka e gjethe
dot s’do ta mbronim.
Kërkonim pasurinë,
natyrën ta nënshtronim,
harruar që pas nesh
të tjerë do frymonin.
E kështu…
ngazëllyer prej objekteve,
prej njerëzve trishtuar,
trupash prekur harruar,
Mbyllur gojësh,
sy hutuar,
Parakalonim ne …
bijtë e shekullit 21.
Please follow and like us: