Sot për sot Ermonela Jaho është Butterfly ideale
Sot për sot Ermonela Jaho është Butterfly ideale.
Në nivelin teatror, Jaho është jashtëzakonisht ekspresive, ajo zhytet plotësisht në rol, në atë mënyrë sa këngëtarja dhe personazhi behen të pandashëm; dhe në rrafshin muzikor kushtet e saj vokale e lejojnë atë të vizatojë atë grua të ndrojtur, të përkushtuar dhe të lumtur të aktit të parë, në kontrast me gruan, pritëse dhe shpresëdhënëse së pari dhe të shkatërruar më vonë, nga dy aktet e fundit. Sopranoja shqiptare ka një shtrirje perfekte për rolin, me akute të shkëlqyera, spektakolare dhe një zonë të ulët që mbetet pa probleme. Ndër virtytet e tij të shumta që shfaq në skenë, për mua më i spikaturi është ai frymemarrjes proverbiale dhe pianissimo-t që arrin permes saj, duke transmetuar atë dëshpërim, atë ndjenjën se si jeta shuhet me çdo notë, e cila na transporton në fundin tragjik. Ajo mori duartrokitje të ngrohta me arien xhevahir sic është Un bel dí vedremo, por publiku, i cili mbushi Teatro de la Maestranza, ulëriti kur doli për të përshëndetur e vetme, ende gati në ekstazë, në fund të shfaqjes. Jaho e madhe, Puccini i madh.
– Hoy por hoy Ermonela Jaho es la Butterfly ideal.
En el plano teatral Jaho es tremendamente expresiva, se introduce completamente en el papel, de tal modo que cantante y personaje son inseparables; y en el plano musical sus condiciones vocales le permiten dibujar esa mujer tímida, entregada y feliz del primer acto, en contraste con la mujer, expectante y esperanzada primero y destrozada después, de los dos últimos actos. La sooprano albanesa tiene una tesitura perfecta para el papel, con agudo brillante, espectacular y con una zona grave que se mantiene sin problemas. Entre sus muchas virtudes que despliega en el escenario, para mi la más destacada es ese proverbial fiato y los pianissimi que consigue con él, transmitiendo esa desesperación, esa sensación de como se le escapa la vida con cada nota, que nos transporta al trágico final. Ya recibió calurosos aplausos en esa joya que es Un bel dí vedremo pero el público, que llenaba el Teatro de la Maestranza, rugió cuando salió a saludar sola, aún casi en trance, al final de la obra. Grande Jaho, grande Puccini.
– As of today Ermonela Jaho is the ideal Butterfly.
On the theatrical level, Jaho is tremendously expressive, she completely immerses herself in the role, in such a way that singer and character are inseparable; and on the musical plane, her vocal conditions allow her to draw that shy, dedicated and happy woman from the first act, in contrast to the woman, expectant and hopeful first and devastated later, of the last two acts. The Albanian soprano has a perfect tessitura for the role, with a brilliant, spectacular high and a low zone that remains without problems. Among her many virtues that she displays on stage, for me the most outstanding is that proverbial fiato and the pianissimi that she achieves with it, transmitting that despair, that feeling of how life escapes with each note, which transports us to the tragic end . She already received warm applause in that jewel that is Un bel dí vedremo but the audience, which filled the Teatro de la Maestranza, roared when he came out to greet alone, still almost in a trance, at the end of the play. Big Jaho, big Puccini.
Please follow and like us: