Cikël poetik nga Avdush Canaj 

 

TË SHTUNËN ÇEL BUKURIA

 

I them të premtes

shtrëngoje kalin mirë

e ik me vrap të erës.

 

E kam shoqe të mirë

s’më hidhërohet fare

vjen e shtunja, e lumja

në flatra të haresë

sjell Arien e Orikun

të m’i pikëlojnë vargjet

me buzëqeshjen e faqeve.

 

Të shtunën çel bukuria

në shtëpinë tonë.

 

NJË GJETH

 

Me këmishë të vjeshtës

një gjeth

fluturoi qiellit

ta shoh botën

si zogu.

 

GISHTI I DITËS

 

Ti krekosesh si kacagjel

se je i madh

e s’e ke parë asnjëherë

gishtin e ditës.

 

Unë e kam parë sot

më trokiti

në dritare të gjumit

dhe u fsheh

pas fustaneve të qershive.

 

E dëgjova mirë

kur i tha harabelushit për mua

sa qenka rritur Ani.

 

Si të mamit

e kishte unazën.

 

PAPRITUR

 

Një puthje

Më erdhi papritur në klasë.

 

S`ishte si e motrës

As si e vëllait

Pak më shumë ishte.

 

Përtej çokollatës

E pat ëmbëlsinë.

 

S`ka kutpim

Ta tregoj fshehtësinë.