Lulzim Tafa: Andrra

Palimpsest kozmik

Mos u dëshpëro e dashur
As mos u zhgënje
Sapo e mora vesh
Unë fare nuk ekzistoj
As ti
E tëra është një andërr.

Askush nuk ekziston
Më e keqja
As bota
Asgjë që mendojmë se është
Nuk është.

Nuk ekzistojnë malet, detet, oqeanet
As qiejt
Nuk ekzistojnë Planetet
Dielli Toka e Hana
Hana hiç se hiç.

(Logjikë), diçka kaq e bukur
S’mund të ekzistoj.

Ashtu siç nuk ekzistojnë
vitet e dritës
Kashta e Kumtrit,
Atmosfera, hidrosfera.

Biosferë nuk ka
As që ka pasë
As që do të ketë
Harroje
PIKË.

Astronautët kanë gënjyer edhe pse
As ata nuk ekzistojnë
Mos beso më në galaktika,
Big bengu andërr ka qenë
Si andrrat ma,
Të trishta të bukura
Plot zjarr.

Lindja e vdekja
Ferri e parajsa
Andrra janë.

Mos u dëshpëro
As rruga e qumështit
As gjithësia.

Më vjen keq e dashur
Nuk ekziston
As dashuria.

Edhe pse të dua

As Prindërit tanë kurrë nuk kanë ekzistuar
(ku janë pra?)

Veç për Zotin e di
Ai është diku,
Mbase është i vetmi që mohohet
Mbase është ai
“Që po na sheh në andërr”.

Se Zoti
Është një fëmijë i vogël
Që luan me yje.