Rexhep Shahu: NESËR DUA TË FLAS ME TY

Dua të flas pafund me ty

me veten në ty

të të them njëmijë fjalë, njëmijë herë të dua

të flas për zogjtë, për yjet, për sytë e tu

për frikat e mia, ëndrrat, dallditë

për mallin që më merr për ty

për luftën që bëjmë me dalë nga varri

si e tërheqin njerzit njëri – tjetrin në gropë

e s’e lënë të dalë

të flas për dorën që më zgjate e më ngrite

për dritën e syve që ma lëshove në fytyrë

të të falenderoj që je

e që më bën të kem mall për ty.

Nganjëherë dua të hesht,

të vdes, të mos dëgjoj zhurmat që më çmendin

të dëgjoj frymëmarrjen tënde

të harrohem duke të parë ty

të mos më thuash, ik tani, akoma nuk ike

të humbas në sytë e tu

të mbështillem me qeshjen tënde.

Nuk dua të vdes, ende nuk dua të vdes

se nuk mundem as dua të rri pa ty

nuk dua të më shohë askush

askujt s’dua t’ia vras sytë

dua të jem send që veç ti e di se jam unë

dua të jem stilolaps p.sh. që ti e mban në dorë

dhe vizaton me të ëndrra

dua të jem një libër që nuk e lexon askush

libër i mërzitshëm që s’i hyn kujt në punë

qoftë edhe gjemb në trëndafil dua të jem

të ta shpoj gishtin e ti të zemërohesh

e të mos kesh ç’të më bësh.

Nesër dua të flas me veten në ty

dhe nuk dua të vdes.