Epigrame nga Viron Kona
Mendja jote si llamba
Kur flet dhe vepron,
veten tënde tregon,
je si një llambë në dhomë,
e shuar, e zbehtë apo ndriçon!
Dallgët
Në krahët e prindërve,
dallgët i çanë lehtë,
por ama kur rritesh,
duhet t`i çash vetë!
Një fije shkrepse
Një anije gjigande,
dallgë e stuhi përballon,
një vrimë fare e vogël,
në fund të detit e çon!
Një fije shkrepse,
një pylli të madh djeg,
një hapi i gabuar,
në humnerë të hedh!
Nga gjërat e vogla,
vijnë gjërat e mëdha,
një fjalë e gabuar,
të fut në bela!
Me lezet
Kur je pijanec,
ti s`di çfarë flet,
tjetri ta merr atë që do,
me dolli dhe me lezet!
Gjahtari i fjalëve
Më mirë gojën kyçur ta mbash,
kur s`je i sigurt, gjë mos thuaj,
tjetri po pret si gjahtari n`shteg,
fjalën tënde të gjuaj.
Tregtinë e fjalëve ai ka zanat,
me to argëtohet, me ato rron,
fjalët e tua si fruta i përpunon,
me ambalazh firmato i tregton.
Artificiale
Ke ndryshuar pamje me operacione plastike,
mburresh se lulja më e bukur e kopshtit je ti,
por t`gjithë pëlqejnë m`shumë lulet natyrale,
dhe jo lulet artificiale të dyqanit përkarshi…
Si në pasqyrë
Ndarja e pronës i nxori njerëzit në pasqyrë,
i nxori siç nuk i kemi njohur kurrë më parë,
nxori fare hapur hipokrizinë dhe pabesinë,
nxori lakminë e vëllait për vëllanë!
……………
- Makutëri, në kuptimin i pangopur, grykës, lakmitar i madh e grabitqar.
E ke në dorë ti
Kjo botë kaq e madhe,
kjo botë “rrokulli”,1.
plot me dinakëri,
luftëra e padrejtësi.
Në këtë zallamahi,
gjej vendin, o njeri:
breshkë apo shqiponjë,
këtë e ke në dorë ti!
……..
- Rrokullí,-a, gjithësia; rruzullimi; bota.
Liderët
Njerëzit pas tyre vërshuan me brohori,
u thurën himne sikur të ishin perëndi,
por shpejt kuptuan se ishin mashtruar,
ata s`ishin perëndi por djaj t`maskuar.
- Djall, këtu është përdorur në kuptimin njeri dinak, mashtrues, shpirtkeq, që di të përfitojë në çdo rast e rrethanë.