Avdush CANAJ: TE DRITARJA E BURGUT

Te dritarja e burgut,

aty, ku s`ka dritë,

vjen një zog i vogël

rritur nëpër ferra

këndon përditë:

S`është larg pranvera!

S`është larg pranvera!

E di, i them, e di,

n`murin e akullt gdhend datën,

i ngjanë sime bijë

bashkë ndajmë kafshatën.

Roja don ta vrasë

me të bishës dorë,

vrik ikën  si era

mbi telat gjemborë.

S`më harron zogu i ndritur,

vjen një tjetër ditë,

thërrmijat e drekës çukit

e më jep lajmin e shumëpritur:

Erdhi Pranvera me lule,

do të ketë diell e dritë!

Rojes i shpëton,

plumbi s`e qellon.

Ujqit çmerit!

Mbi qiellin e burgut

Flamurin me shqiponjë valvit!

Mars 1985, Burgu i Foçës, Bosnje – Hercegovinë