Ilir Levonja: Mungon ti…

Këtu ka fusha,
pemë,
pyje,
vende për arrati.
Këtu ka lumenj dhe
zogj ndër shelgje
hënë të plotë
nderur
midis.

Liqej të heshtur
oqean
delfinë,
varka me vela
hapësirë për
arrati.

Këtu jeta sillet
po njësoj,
lëvizje
bujë
bulëri.

Po veç,
kudo ku shkon
mungon ti…

Askush nuk të pret
në kafe,
a birrari.