Cikël poetik, shqip-italisht nga Mimoza Pulaj
DHURATAT
Më e bukura: përmasa e dashurisë tënde.
Më e ëmbël se 1000 të puthura
Më erëmon kafen. Çdo mëngjes.
Dhe e gëzimit tënd.
Që pasqyrën heq nga muri
Për të më thënë:
Shihu sa e bukur je!
I REGALI
Il più bello: la dimensione del tuo amore.
Più dolce di mille baci
Mi profuma il caffè. Ogni mattina.
E della tua gioia.
Che lo specchio toglie dal muro
per dirmi:
guarda quanto sei bella!
——————————
XHEPAVE
Nëse jeta
do të falte
BOSHIN E TYRE
e në të do të pranonte të stampohej:
asnjë ëngjëll s’do mbyllte sytë nga uria.
Asnjë nënë, nga paraja, nuk do lumturohej.
LE TASCHE
Se la vita perdonasse
IL LORO VUOTO
e in esso accettasse
di essere presente:
nessun angelo chiuderebbe gli occhi per la fame.
Nessuna madre, del denaro, sarebbe felice.
—————————————–
SHTËPITË E MIA
Fluturojnë për të ardhur tek unë. Të gjitha.
Me tulla ëndrrash.
E pafajshme, këpuca e Hirushes kërkon
para një tabele: KËTU KA ZGJIDHJE EKUACIONESH.
I Battistit nuk është
Një zë serenate: nëse përsëris 100 herë emrin tënd
timin a mund ta thuash njëherë?
SHTËPI E BUKUR ME FËMIJË
KUSH TË MËSOI TË ECËSH MBI RE?
Oh, poezia ime,
botën e tërë kërkove
dhe e gjete tek muret e tua!
LE MIE CASE
Volano per venire da me. Tutte. Le mie case.
Con mattoni da sogno.
Innocente, la scarpa di Cenerentola, cerca
di fronte a una tabella: QUI CI SONO SOLUZIONI DI EQUAZIONI.
Di Battisti non lo è
una voce di serenata: se ti chiamo cento volte per nome
tu puoi dire il mio una volta?
BELLA CASA CON I BAMBINI,
CHI TI HA INSEGNATO A CAMMINARE SULLE NUVOLE?
Oh, la mia poesia,
hai cercato il mondo intero
e l’hai trovato sui tuoi muri!
————————————-
DYSHIMI
Ç’është ajo dritë që pulson aty?
Oh, mos më thuaj ndoshta!
E DREJTË APO GABIM TA NGJIS KËTË SHKALLË?
Se mund të futem në mjegull
që të çon
nuk e di ku
e nuk e di si…
Bëhu drita ime… të lutem! Mbi qafë më frymo,
pa le të shuhen të gjithë yjet!
E vetmja qartësi je ti .Dhuratë.
DUBBIO
Cos’è quella luce che lampeggia lì?
Oh, non dirmelo forse!
GIUSTO O SBAGLIATO SALIRE SU QUESTA SCALA?
Perché posso entrare nella nebbia
che conduce
non so dove
e non so come…
Per favore sii la mia luce! Respira sopra il mio collo
e lascia che tutte le stelle scompaiano!
L’unico chiarore sei tu. Regalo.
—————————————
FASULET
E vogël luaja me kokrrat.
Në harmoni i bashkoja: të bardha. Të kuqe. Gështenjë…
Oh, ç’gëzim derdhja mbi ato shumëngjyrëshe!
Një zog i vizaton- më thoshte nëna. Me sqep.
Sa i kërkoja ato me një shenjë. Si sy!
Kur u rrita, copë –copë zemra. LIGJ:
të kuqet në dritë dielli
e gjithë të tjerat në bodrum. Ndarja më e fortë se bukuria!
Ekuilibër i lumtur. PA DASHURI!
I FAGIOLI
Da piccola giocavo con i semi.
Li univo in armonia: bianchi, rossi, castani…
Oh che gioia versavo su quelli multicolori!
Li disegna un uccello- mi diceva mia madre. Con becco.
Quanto li ho cercati quelli con un segno. Come occhio!
Quando crebbi, in pezzi il mio cuore.
LEGGE: rosso alla luce del sole
e tutto il resto nella cantina. Separazione più forte della bellezza!
Equilibrio felice. Senza amore!
————————————-
GËZUAR 2020!
Zonjën e poezive
do të desha të thurr. Vallëzimin e bukës. Mbi Tokë: tavolinë dashurie.
Oh…e pa parë kjo festë dhe sakrificë !
KU ASNJË FËMIJË NUK DO TË MBETEJ I URITUR!
E askush nuk do të ndiqte vallëzimin e reve. Në qiell.
Në Tokë do të kishin zbritur.
Në formën e bukës.
AUGURI 2020!
La signora delle poesie
vorrei comporre. La danza del pane. Sulla Terra: il tavolo d’amore.
Oh …mai vista questa festa e questo sacrificio!
DOVE NESSUN BAMBINO RIMARREBBE AFFAMATO!
E nessuno seguirebbe la danza di nuvole. Nel cielo.
Sarebbero scesi sulla Terra.
Nella forma di pane.
——————————
URIM 2020!
Vallëzo si një trup i verbër!
Si një diell idiot qesh!
Brënda kohës. Për të mos kuptuar që është… ëndërr.
AUGURIO 2020
Danza come un corpo cieco!
Come un sole idiota ridi!
Nel tempo. Per non rendersi conto che è …un sogno.