Poezia e Vaid Hyzotit vjen në italisht nga Mimoza Pulaj

 

 

 

 

U RRËZUA NJË GRUA

 

…dhe taka u thye, ajo ndrydhi këmbën

dhe unë u tremba nga një “ah” i lehtë!

Ndofta një kallo sa një kokërr orizi,

i theri në këmbë,

e bëri të zbehtë!

 

E bëri të zbehtë, i dha pak dhimbje,

e bëri të bukur, si hënë vjeshte,

të ruante dritën, ndërsa po binte,

denjësisht mbahej

tek nje buzëqeshje!

 

Urreva në çast kryetarin e bashkisë,

përse me gropa ishin kthyer rrugët,

dhe desha që drejtuesi i kompanisë së asfaltit,

pa një, pa dy…

në burg të futet.

 

Por gruaja u mbajt me një përqafim,

aq ëmbël, “padashje” më shtrëngoi mua…

dhe shpalla njëherësh unë amnistinë,

i fala , se bukuria

tek unë u rrëzua!

 

 

UNA DONNA È CADUTA

 

… il tacco si è rotto,  si è storto il piede della donna

e sono spaventato da un leggero “ah” !

Forse un callo piccolo quanto un chicco di riso,

le ha trafitto il piede

generando  pallidità!

 

Le ha dato un po’ di dolore,

l’ ha resa bella, come la luna d’autunno.

Mentre cadeva, per mantenere il suo bel pallore,

era dignitosamente appoggiata

ad un sorriso!

 

All’momento ho odiato il sindaco,

perché le strade erano piene di buche,

e volevo che il capo dell’azienda delle strade,

andasse in prigione.

Indubbiamente…

 

Ma la donna all’improvviso mi ha abbracciato,

dolcemente, ”senza volere” mi ha stretto…

e ho annunciato immediatamente la resa,

grazie alla bellezza

che mi è caduta addosso!

 

 

KAM HYRË NË UJË

 

 

Kisha humbur dy centimetra nga shtati,

ndonëse koha ishte e mirë, por kisha hyrë në ujë.

Mjeku buzëqesh: Kaq vite jetë, 

diçka do humbje

dhe po të ishe statujë…

Dhe nis e më shpjegon me terma mjekësore,

për kockat, për tkurrjen e tyre, për vitet…

unë shpesh e pērqesh dhe shkencēn:

 

Jam tkurrur me dëshirë,

që djali të rritet…

 

 

 

 

 

 

IL TEMPO ACCORCIA

 

 

Nonostante il bel tempo, mi ero ridotto

di due centimetri, come una maglia bagnata.

Il dottore sorride: Con il trascorrere degli anni,

qualcosa si perde

anche se tu fossi una statua…

e inizia a spiegarmi subito

per le ossa e il loro restringimento…

 

Derido spesso la scienza:

volentieri, mi sono rimpicciolito,

che crescesse mio figlio..

 

 

 

TELEFONATË

 

 

Sot, para se të shkoja në spital,

një telefonatë bëra me Shqipërinë.

T’i fshihja vetes atë mall të madh

si thinjat mbuluar me brilantinë.

 

I thashë: jemi mirë, si molla jemi.

Puna? Krejt e lehtë-s’lodhem një thërrime.

Të gjithë më duan-vdesin për mua,

bosi betohet në kokën time.

 

Se djali është rritur-i bukuri

dhe pyet: Kur do të kthehemi në Shqipëri?

Ka ardhur këtu vetëm dy vjeç,

Shqipërinë park lodrash e di.

 

Se vajza,se gruaja…të gjithë me radhë

vetëm tek ju kemi merakun.

Vërtetë ne ishim me fat,

Por ju ndjejmë pranë, nga ju kemi gjakun.

 

I thashë…dhe më thanë se janë aq mirë,

kanë drita, kanë ujë dhe nuk ka grip…

Zëri i ngjirur? Ah, telefoni

linjat janë prishur një çikë.

 

 

Po politika? S’ka më probleme,

ca ikin.Të tjerë ulen në kolltuqe…

Dhe telefonat nxituam t’i mbyllim,

peshuar me mall, rënduar me puthje.

 

Dhe shpejtova drejt ambulances,

pasi gënjeva dhe më gënjyen nga Shqipëria.

Në emigrim zë shumë profesione,

madje dhe te gënjesh…nga dashuria!

 

 

 

 

 

 

TELEFONATA

 

 

Oggi, prima di andare in ospedale

ho chiamato l’Albania.

Per nascondere a me stesso quella grande nostalgia

come capelli grigi bagnati di brillantina.

 

L’ ho detto: sto bene, bello come una mela.

Lavoro? È così facile – non mi stanco affatto.

Muoiono per me- il capo giura sulla mia testa,

e tutti mi vogliono bene, tanto tanto.

 

E mio figlio, il bel fanciullo

chiede: Quando torneremo a casa mia?

È venuto qui all’età di due anni,

un parco giochi per lui è l’Albania.

 

E tutti … mia moglie, mia figlia,

ci preoccupiamo per voi,

siamo stati davvero fortunati,

ma vi sentiamo accanto, siamo una famiglia.

 

Ho detto…e mi hanno detto che stanno così bene,

non c’è influenza, hanno acqua

e parecchia illuminazione… Voce rauca?

Ah, la linea è un po’ vecchia.

 

 

E la politica? Non cambia mai niente, solo

passi indietro e avanti sulla poltrona…

E ci siamo affrettati a chiudere il telefono

stracarico di baci, bilanciato di nostalgia.

 

 

Dopo le mie bugie e quelle dall’Albania,

con dolore mi sono precipitato all’ospedale.

Nell’emigrazione ho imparato molte professioni,

anche come mentire …per amore!

 

 

 

TË KUJTOJ TY

 

 

Sa herë të kujtoj ty, i mbyll sytë,

se dua e plotë të shfaqesh,

se dua të shoh më mirë…

Si në kinema, kur fikin dritat,

filmi tërheq vëmendjen në errësirë…

 

 

MI RICORDO DI TE…

 

 

Ogni volta che ti ricordo, chiudo gli occhi,

perché hai bisogno del buio

per apparire interamente.

Come al cinema, quando si spengono le luci,

mi alzo la testa nel buio e il film mi fa impazzire!

 

 

IKËN ORA…

 

Ikën ora, bëhet një minut,

kur jemi bashkë, e dashur!

Kush e shpiku orën,

eremit a murg?

Që dashuri

kurrë s’paska patur!

IL TEMPO PASSA

 

Quando siamo insieme, amore

passa un’ora, e diventa un minuto!

Chi ha inventato l’orologio,

l’eremita o il monaco ?

Che amore

non ha mai avuto!

 

 

PAS APOKALIPSIT….

 

 

Mos thoni se Mayat gabuan dhe apokalipsi nuk ndodhi,

se uji nuk ia zuri frymënTokës.

Mos thoni se fara njerëzore vazhdon të mbijetojë,

se nuk u kërkua dhe s’u përdor Varka e Noes…

Mos gënjeni se peshkaqenët të kafshojnë vetëm në det,

se në Tokë nuk po kafshojnë peshkaqenët.

Mos thoni se Adami është i pari i sojit tonë

dhe nga vëllezërit nuk vriten prapë Abelët…

Eshtë betim i rremë, se njeriu prapë mbeti njeri,

se ha, pi, bën dashuri me ndjenja dhe epshe…

Ju që s’kuptonit dhe ndjenit rrotullimin e Tokës,

nuk mund të dini se ç’bëhet në botën e përtejshme.

Nuk mund të kuptoni se apokalipsi ndodhi dhe Toka u përmbys

dhe nga Varka e Noes shpëtuan gjithë llojet e kafshëve dhe Kaini.

Kam dëshmitar Saramagon)*, se pas kësaj përmbysje

u harrua Adami, Edeni dhe u shtua njerëzimi.

U fsheh molla e Adamit grykëve të dhjamura,

Edeni u kthye i tëri në varreza..

Akoma s’është përcaktuar në Kaini përdori brinjën

apo nga stomaku i tij u krijua Eva…

 

 

 

)*-nobelisti portuges me romanin “Kaini”

 

 

 

GRANDI CAMBIAMENTI

 

 

Come dargli torto ai Maya? Non dite che, dal cielo, torrenti di pioggia

non si rovesciarono rubando il respiro alla Terra.

Non dite che il seme umano continua a sopravvivere,

che l’Arca di Noè non fu cercata e usata…

Non mentite, che gli squali mordono solo in mare,

sulla terra non  mordono gli squali in giacca e cravatta?

Non dite che Adamo è il primo della nostra specie

e gli Abele non vengono più uccisi dai fratelli gelosi…

Falso giuramento è, che l’uomo è rimasto uomo,

che mangia, beve, fa l’amore con i sentimenti e l’ardore della lussuria.

Per l’uomo che non capì e non sentì la danza della Terra,

resterà un mistero: nel mondo di aldilà cosa succede?

Non può capire che l’apocalisse venne e la Terra si capovolse

e dall’arca di Noè furono salvati Caino e tutte le specie di animali.

Ho testimone Saramago)*, che dopo questo rovesciamento,

la storia di Eden e Adamo fu dimenticata e l’umanità si è moltiplicata.

Il pomo d’Adamo fu  nascosto nella bramosia delle  grosse gole,

Eden è diventato un cimitero…

Non è ancora determinato se Caino usò la costola

o dal suo stomaco creò la nuova Eva…

 

)* Premio Nobel portoghese con il romanzo “ Caino”

”

NUK BESOJNË

 

 

Jam pacient i ri nga një vend i largët,

dhe më japin të plotësoj një formular spitalit:

Nëna dhe babai nga çfarë sëmundje vuanin…

Marr një pikëlot tek syri

shkruaj: nga malli!

Më shohin të çuditur

si të vdekur së gjalli!

 

 

NON CREDONO

 

All’ospedale compilo un modulo

come nuovo paziente:

Madre e padre soffrivano di qualche malattia?

Con una goccia-lacrima, io, figlio lontano, scrivo:

di  nostalgia!

Mi guardano in modo strano

come se fossi un morto vivente!