Bibjana Korça: Dirigjente e simfonisë dashuri

 

Ne ishim të huaj;

megjithatë disi të njoha.

E pashë në sytë e tu;

Unë isha dikush që ju e njihnit dikur.

Ju ishit një vend

ku nuk kam qenë kurrë,

e përsëri kaq i njohur,

si të jem në lëkurën time.

 

Ti ishe i pari i dashuruar

me mendjen time,

mendimet dhe ndërgjegjjen i zhveshe,

duke rrëzuar ngadalë muret

që i zotëroja ashpër.

 

Nën atë hënë më puthe,

Kam lënë një poezi

në vargjet e zemrës sate,

duke i lënë gjurmët e gishtave të gdhendura

në mënyrë që shpirti juaj të këndojë.

 

Ti mund të dëgjosh disa nga rreshtat

sa herë që frymon

Të gjitha sekretet e mia mund t’i gjeni

si një i verbër që lexon Braille.

Duart e tua lëvizën mbi mua,

duke folur një gjuhë që vetëm unë e di.

Sa herë që tingëllon telat e zemrës.

kudo ku tingëllon zemra jote,

unë rizgjohem

Është sikur  jam brënda  teje

Dirigjente e  simfonisë  dashuri.