Alfons Zeneli: UDHETIM I MBRAME
Mbi lumin e athët të një kohe
si fjalë shelgu varet qenia ime.
Ndër ujëra trupi, shpërbërë në jone drite
ndez e fik si sy me mijëra vegime.
Në fund nderet fati-det i njelmët, gri
që m`i perpin, kafshon e mbyt përjetësisht
gjithë gjërat e mëdha që linda me shikim,
por dhe të voglat që i qava bukur trisht.
Please follow and like us: