Sadik Bejko: KULUMBRI

Kulm dhe bri një lumi kulumbri e brymët
lart brinja guri me bar idhët të bryllët

poshtë zall i mjedërt vjeshte plloça-ploça
me gjethet gjak nga mishi im, nga kockat

Dhe korbat sipër herë bardhë, herë zi
Krra! Sa trembin hënë dhe hënëri

Kulumbri nën hi e nën finjë drite
Me qershizën e ullinjtë thithkave
Nën degëzat lejla, nën pah të linjte

Në bar gjumi merr gjumin erë trumze
Jasemini ëndrrës dredh një lumë lundre
puth buzën manushaq, ah buzën e kuqe

Ku-ku! Kulumbri, hov e zhyt një mbrëmje
nëpër dhera shpëndre, në jasemin ëndrre.

Nga libri “Fytyre e panjohur”, 2005