Manushaqe Toromani: Të lutem, mos më harro!

 

Më mendo,

Të lutem mos më harro

do të më vijnë fjalë gjithsesi

Me erën, diellin, ditën, natën, me hënën

Me shiun si tani

Më kot thonë vdesin dashuritë

Ato thjesht transformohen në një formë tjetër

Ti shtiresh se do atë tjetrën kur brenda teje jam vetëm unë

Dhe unë bëj sikur jetoj një tjetër dashuri

Por heroi im je vetëm ti.

Më mendo,

Dhe pse e di kjo ndodh pa ta thënë

Nga e di do thuash ti?!

S”është shpjeguar dashuria asnjëherë me fjalë

Kanë gënjyer shpesh

Kanë thënë dhe kot “të dua”

“Më nuk të dua”, kanë thënë kur janë djegur zjarr

Ashtu si ti mua ditë më parë,

E di edhe këtë e di

E pashë mirë me sytë e mi,

Ti pashë sytë, të ndjeva zemrën

S’të besova asnjë fjalë, s’kish se si.