Krenar Zejno: Nën muzgun e hirit të përjetshëm

 

 

Hiri i mbremjes që porsa ra dhe sot

do të përsëritet sa e kemi të shkruar

udhës për në fund të natës pa kthim

 

E rrëkëllej me fund dhe tjetrën gotë

duke i uruar udha mbarë për askund

destinacioneve të kota të delirit tim!

 

Odiseje drejt beteje Iliadash bukurie

pajuar harqe edhe lira hareje Orfejsh

përbetimit pas prijëtarësh e korifejsh

 

Po kush do e nxjerrë këllëfit harpën?

Cili si shpatat millit fyej do zhveshi?

Lahutën kush do ia rikthejë jehonës?

 

Cili do ngjeshë përkrenare pas nesh?