Kryekarvanari kryeqeverisës s’pranon asgjë

Çerçiz Loloçi

Kritikave të shumta që vijnë për funksionimin e Ministrisë së Brendshme dhe veçanërisht për disa segmente të Policisë së Shtetit, në luftën kundër krimit, korrupsionit dhe trafiqeve ndërkombëtare, kryeministri shqiptar Edi Rama u përgjigjet me shprehjen “qentë le të lehin, karvani ecën përpara”.

Të njëtën frazeologji përdor krykarvanari kryeqeverisës edhe kur e kritikojnë për mënyrën e qeverisjes, për tenderat që jepen pranë klientelës së vet, për koncesionet e shumta dhe sidomos ato në shëndetësi, pra për të gjitha mosrealizimet që janë të pranishme në këto katër vjet.

Natyrisht nuk mund të thuhet se gjithçka ka shkuar zi e më zi në koalicionin e Rilindjes, ka sektorë që kanë njohur një farë progresi, vlerësohen përpjekjet për uljen e informalitetit, për reformën territoriale, në ritmet e larta të legalizimeve, për ngritjen në Bruksel të çështjes shqiptare të Çamërisë, etj, por janë të pakontestueshme mospranimet e dështimeve të shumta në mjaft fusha të tjera.

Pikërisht në këtë qeverisje Shqipëria është bërë lajmi i parë në mediat më të rëndësihme ndërkombëtare për kultivimin e kanabisit dhe përgjegjëse e radhës së parë është sigurisht qeveria, ministria e Brendshëm dhe titullari i saj Saimir Tahiri, pa përjashtuar edhe organet e tjera ligjzbatuese dhe sidomos prokuroria dhe gjykatat.

Edhe në këtë rast, kur s’ka mbetur cep i vendit që nuk kultivon hashash, kryeministri krekoset dhe nuk pranon asgjë duke hedhur si zakonisht një batutë frazeologjike.

Ana më komike e këtij kryekarvanari kryeqeverisës është çelja e ekspozitave të pikturës në disa metropole botërore dhe promovimi i disa librave modeste të tij duke na paraqitur në sytë partnerëve euroatlantikë si shteti më jozerioz në shkallë kontinenti.

Ka një pretendim nga kryekarvanari dhe Ministri i Financave Arben Ahmetaj për rritje ekonomike, por në të vërtetë familjet shqiptare janë varfëruar më shumë, çmimet janë rritur vit pas viti, ndërsa oligarkët e pushtetit vazhdojnë të thellojnë hendekun mes shumë të pasurve dhe përfituesve të fondeve publike dhe pjesës më të madhe të popullsisë që jeton në kushte mjerimi.