Sadik Bejko: ORA 24

Ca zëra:
Ku je, ku ?, më thërrisnin.

Lëvarur isha te bryma a te rrapet
Te thëllimi që shtie gjethet
e rrjep gëzofin e bishave.

Tek shuhen gjurmë ujku mbi borë
Ku lëkurat zhvokshen nga trungjet
E nga shpina e gjarpërinjve.

Mpiksja e ujit në akull, mpiksja e ditës
në muzg, aq tejdukshëm,
më patën tëhollur si brumin në petë.

Ku je, ku ?, thërrisnin.

Tegela gjalmi të natës
me gjilpërën e brymës
më patën mbyllur në gjethe

Ndër rrathë përbrenda trungut,
Në rrjetë zifti vrimash të zeza…

Me një eklips gjysmë hëne në kokë…

(Ku je, ku ?)

… e dot s’përgjigjesha.