Makesen Bungo: Bisedë me Kosovën

 

 

 

Kushtuar atyre që diktatura i dënoi, pse folën për Kosovën/

Folën, /

për ty Kosovë/

gjithë jetën, /

si vllai me motrën, /

për tokën e coptuar/

Folën për ty, /

se je tokë shqiptare/

e mbrujtur me gjak/

mbuluar me varre

Folën për ty,

se vuajte shumë

copëtimit të Evropës

dhe fqinjëve me dhunë.

Folën për ty

tradhëtinë e dënuan

ata që të shitën

për jetë i mallkuan.

 

I rrahën me hekur

i dogjën me zjarr

ata e dinë ç’hoqën,

shumë mbetën pa varr.

Donin që t’thonin

me hir e pa hir

se s’ishje e robëruar,

por ishje e lirë.

 

Nga larg Kosovë

rininë ta falën

n’qelira e burgje

në kampe e internime,

por gojën s’e mbyllën

për ty asnjë herë,

tokë e përgjakur

tokë e tradhëtuar,

për liri e uritur!

 

Dhe kur armiku

në gjak të lau,

sa dhe fëmija

n’bark t’nënës qau,

me ty ata ishin

t’kapur për dore

drejt Shqipërisë

n’furtunë e dëborë.

 

Kur ti na fale

harenë e lirisë

e vure në kokë

kurorën e pavarësisë,

sa shumë u gëzuan

si kurrë ndonjëherë

dhe u lumturuan

me ty n’at pranverë!

 

Po ikin t’ heshtur

një e nga një,

por po t’ngacmuan

do të ringjallen

për t’fol me ty,

që të mbrojnë ty,

o tokë shqiptare!

 

Folën për ty

Si nëna me vajzën,

u puthën me ty

si vajza me Nënën!

***

DHIMBJE KRENARE

Kushtuar Presidentit IBRAHIM RUGOVA

Kur lajmi i zi u përhap ndër shqiptarë,

Lotët s’u thanë, se si lumë rirdhnin

Dhe vaji s’prante, si gjëmim ushtonte:

Magjinë e Kombit Rilindasit thirrnin.

 

Ike i madh, se punove për jetën,

Kosovën ta shihje të lirë pa gjak.

I madh i gjallë, më i madh i vdekur,

Përmes historise do ndrisish bajrak.

 

Fjalët e tua melhem për të gjithë,

Dritë rrezatuese drejt’ udhës s’lirisë

T’gjith’ njerzve atje vendas t’ardhur

U dhe në dor’ flamurin e pavarsisë.

 

Ike dhe na le jetimë për jetë,

Por ne do t’kemi në zemër përherë.

Me ty në ball do punojmë për Kosovën

Dhe dimrin më t’egër do e kthejm’ n’pranverë.

***

NUK VDES KUSH BIE PER LIRI

Kushtuar tre vëllezërve dëshmorë BYTYÇI

Për n’fush betejash u nisët këndej

Kosovën tonë ta puthte liria,

Zogj shqiponjash me gjak Shqiptari n’dej

N ‘gjerdane trimash mëkuar nga Shqiptaria.

 

Dhe rat’ n’Kosovë për t’mos vdekur kurrë,

Se jo, nuk vdes kush bie për liri.

Për jet’ do mbeteni t’gjall’ mbuluar n’flamur,

Pishtar lirije n’tokën Dardani.

 

U kthyet prap dhe prap ne pran’ ju kemi,

O Atllantikas t’heshtur, por krenarë

Të tre ju s’bashku t’Kosovës ushtarë!

 

Kurora vum’ në varret tuaj sot

Dhe dhimbjen nuk e shprehem ne me lot,

Se t’ gjallë mes këngëve prapë ju kemi!/gazetadielli.com/