Vaid Hyzoti: VDEKJA MAT DASHURINE

Një vajzë me kërkoi nga unë që të vdiste,

Ndërsa me të lutura,

U nis të ikte…

“Nuk dua… nuk mundem mē…” dhe ecte lehtë sëprapthi

E prapë vështrimin e mbante nga unë!

Ajo ecte mbrapsh,

Unë u rrëzova!

Çuditërisht kuptova

Se e kisha dashur shumë!