Bledar Koçi: NJË GRUAJE…

Brazdave të dhimbjes

përzíshëm,

Ti mbjell trëndafila.

Lufton pareshtur

Vringëllimash

Buçimave të shpirtit.

Liqejve, syve të tu,

Mbytet dhe pikëllim i fundit

E ngjall një shpresë

Oaz shkretëtirash..

Oh, ç’forcë!

Kjo zemër gruaje,

Me duar të hajthme,

Përmes trëndafilash.