Lulzim Tafa: Hapat…

Hapat e tu, fëmijë të heshtjes sime,

Shenjtërisht, pozicionuar ngadalë,

Drejt shtratit të vigjiljes sime

Idiot dhe i akullt përpara.

 

Askush i pastër, hije hyjnore,

Sa të ëmbël që janë, nuk u kujtove!

Zotat!… të gjitha donacionet besoj

Eja tek unë në këto këmbë zbathur!

 

Po, nga buzët e tua,

Ti e ngrite kurth për ta qetësuar atë,

Banori i mendimeve të mia

Ushqimi i një puthjeje,

 

Mos e nxitoni këtë akt tenderues,

Ëmbëlsi të jesh e të mos jesh,

Sepse kam jetuar duke të pritur ty,

Dhe zemra ime ishin vetëm hapat e tu.