Odise Kote: MËRMËRIMË GURI…

Mërmërimë guri, ç’dimër i acartë prej cikme dhe ere,

mërmërimë pendimesh, stuhi, mërmërimë përvëluese.

Labirinthe spërdredhëse, ndjesi shkretimi ndë vete,

zbrazëtia, këmbanë – orakulli me qartësi verbuese.

Fakte shfaqur turbull, në botë pëshpërimash, gri,

rend i fshehtë, muzg, truk i parrokshëm, i pasaktë.

Shpleksur në fundaja shungullimash, tej në thellësi,

largim prej skëterre, shtjella, dritësime zigzag.

Histori kokëposhtë, lojë fantazmash e gjakim,

mbuluar mjegull, lodhje e beftë që mpin çdo dëshirë.

Diç e paformë, e frikshme, llohë e akullt, zemërim,

pritet të bjerë mbi çdo shkrepje syri, mbi çdo zgjim…

Kohë absurdi, buste plasteline, figurina prej letre,

zbrazëtia, këmbanë – orakulli me qartësi verbuese.

Mërmërimë guri, ç’dimër i acartë, prej cikme dhe ere,

rikthen tek gjurmët, qashtëri shpërthimesh rrebeluese…