Gjergji Mihallari: Do të trokasësh si në ëndërr

Do të trokasësh si në ëndërr,

Derën e ndryshkur pa vaj

Ajo do të hapet duke rënkuar,

rënkon nga dhimbja harresën e saj…

Si nëpër ëndrra zë vërtitet,

trumcaku i vogël duke dridhur,

është dimër e ka ftohtë,

pret një dritare për t’u hapur.

E nëse ndodh një mëngjes vere,

të kthehet zogu pranë folesë,

me siguri do hidhërohet shumë,

kur me kthimin ka humbur shpresën…