Sulejman Mato: Shtëpia në periferi

 

 

Është një shtëpi në periferi të Korçës

mbuluar nën brymë, një kopsht me tulipanë.

aty erërat fryjnë si një mall i largët,

dhe dëbora bie si një harrim i bardhë.

 

Është një shtëpi  e plakur dhe e harruar,

tulipanët nën brymë digjen si zjarre…

Brenda vërtitet një flutur krahëshkruar…

Sa e bukur ishte  në prillin e malleve!?

 

Te ajo shtëpi unë shkoj shpesh,

por veç në ëndrra,

dhe pres i shqetsuar të hapet një dritare.

Yjet  lart rrinë si në  një ceremoni mortore,

tulipanët nën brymë digjen si zjarre.

 

Tani te ajo shtëpi ka rënë dimri i pullazeve,

oxhaku nxjerr akoma shtëllunga të bardha malli…

Ajo zbret çdo mëngjez në kopsht që të zgjojë

rininë, që fle nën dritë tulipanësh.