Vera Kurti: Sonte…

Sonte,

desha të bëhem shpirt

e të vij pranë teje

po shpirti më është mek

prej mungesës tënde

dhe drita e syrit

si drita e kandilit

ka fillu me u tret

ka mbet veç malli

shtylla ku mbështetem

derisa një ditë

të shembem

e pranë teje

të prehem…