Astrit Lulushi: Kotësi

Të flasësh për ato që kanë ndodhur në të kaluarën, biseda bëhet e mërzitshme, të gjithë i dinë. Për sa i përket rastit të Diktaturës, nuk quhet fund nëse shtatoret rrëzohen, një vendim është fare i thjeshtë: ne nuk kemi lidhje miqësie me një tiran, por më tepër grindjen më të ashpër. Për të është e Natyrës që të grabisë, nëse dikush mundet, një njeri që është moralisht e drejtë ta vrasësh; – jo, e gjithë ajo racë e keqe dhe e neveritshme duhet të shfaroset nga shoqëria. Dhe kjo mund të bëhet me masat e duhura; nëse ata tregojnë shenja se janë pa gjak dhe praktikisht pa jetë dhe kështu rrezikojnë shëndetin e pjesëve të tjera të trupit, kështu që ata përbindësha të egër në formë njerëzore duhet të shkëputen nga ato që mund të quhen trupi i përbashkët i njerëzimit. Të këtij lloji janë të gjitha ato probleme në të cilat ne duhet të përcaktojmë se çfarë është detyrë morale, para se të ndryshojë në rrethana të tanishme. Përndryshe është e kotë të flasësh. Ne e kemi rilindur.