Astrit Lulushi: Ironi

Rreth vitit 700 të erës sonë, një grup shkencëtarësh shpiku një substancë që ndizej fuqishëm kur ekspozohej ndaj flakës.

Askush nuk kishte parë diçka të tillë më parë.

Ishte magjepsëse, për të thënë të paktën.

Shkencëtari kryesor ishte aq i mahnitur nga substanca, saqë shkoi aq larg sa tha se ishte “Një eliksir i pavdekësisë”.

Por a e dini se çfarë ishte kjo substancë e mahnitshme?

Baruti.

Substanca që ka shkaktuar kaq shumë vdekje u quajt “eliksiri i pavdekësisë”.

***

Zhdukja e njerëzimit nuk ndodhi.

Por iu afruam në mënyrë alarmante në një moment.

Kaluam një pengesë të rëndë të popullsisë me vetëm ndoshta 1300 njerëz në të gjithë botën. Kjo ishte rreth 930,000 vjet më parë. Situata zgjati për rreth 117,000 vjet përpara se numri i popullsisë përfundimisht të fillonte të rritej përsëri.

Ne mund të ishim zhdukur lehtësisht në çdo kohë gjatë asaj periudhe kohore.

Nuk dihet pse filloi kriza – ose pse përfundoi.

Një tjetër ngjarje e çuditshme ka ndodhur rreth 155,000 vjet më parë. Duket se të gjithë njerëzit modernë e kanë prejardhjen nga një grua e vetme, e cila ka jetuar në atë kohë. Kishte shumë femra të tjera përreth – por gjatë mijëra viteve – të gjithë pasardhësit e tyre vdiqën.

Dhe rreth 200,000 deri në 300,000 vjet më parë ka jetuar një njeri – nga i cili rrjedhin të gjithë njerëzit modernë. E njëjta marrëveshje – burrat në atë kohë kishin pasardhës – por asnjëri prej tyre nuk ka mbijetuar deri më sot.

***

Një zonjë e quajtur Elvita Adams, në vitin 1979, nuk arrinte të paguante qiranë, duke jetuar nga rroga në rrogë. Në një moment dëshpërimi, ajo u përpoq t’i jepte fund të gjithave duke u hedhur nga Empire State Building (ESB). Si me ndërhyrje hyjnore, ajo mbijetoi.

Një shpërthim ere e mori atë nga dritarja dhe e hodhi me shpinë në kuvertën e një parvazi disa kate më poshtë. Ajo ishte në gjendje të zvarritej prapa dhe i mbijetoi sprovës. Elvita zbuloi një të vërtetë mjaft të hidhur për ata që hidhen nga ESB. Siç shpjegoi dikush që punonte në ndërtesë:

“Baza e ndërtesës është më e gjerë se pjesa e sipërme. Ata të rrallë që hidheshin do të preknin pjesët e tjera të ndërtesës, dhe vdisnin para se të binin në tokë. Elvita Adams ishte me fat.

Ata që u kanë mbijetuar hedhjeve të tilla, gjithmonë thonë diçka të ngjashme si kjo:

“Asnjë nga gjërat që më bënë të hidhesha, nuk më shqetësoi më shumë sesa kur isha duke rënë”.

I penduar për aktin, dhe njëkohësisht pa shpresë shpëtimi. Kush ka mbijetuar një vetëvrasje, nuk tenton të vetëvritet përsēri.