Fibra morale e shoqërisë në SHBA tregon vitalitetin e vet

Sami Repishti, PhDSami Repishti, PhD
“Nëse Myslimanët detyrohen me u regjistrue (si persona të dyshimtë) ne, të gjithë do të regjistrohemi”. Kjo deklaratë e guximshme dhe fisnike u ba në mbledhje të ndryshme ndër-fetare, mbas nji serie aktesh vandale, të konsiderueme si “krime të urrejtjes” kryesisht kundër popullsisë myslimane, me nji herë mbas fitores së kandidatit republikan Donald J. Trump. Si rrjedhim, Myslimanët, Izraelitët dhe të Krishtenët po bashkohen në grupe të organizueme me kundërshtue çdo hap diskriminues kundër cilësdo palë që kercënohet.
Grupe të përbashkëta formohen dhe koalicione ndër-fetare krijohen çdo ditë. Në radio-televizionet amerikane, figura të shqueme të botës politike deklarojnë haptazi se “të gjithë do të rregjistrohemi. Kështu që Policia nuk do të jetë në gjendje me veprue”. Gratë myslimane dhe izraelite bajnë mbledhje të përbashkëta me u organizue kundër ekstremizmit që rrezikon shoqëninë amerikane nga nji formë e re neo-fashiste. Zonja izraelite nga Kalifornia Mahela Morrow-Jones që ndihmon në krijimin e grupit të parë të përbashkët të Motrave në Santa Barbara deklaroi: “Në qoftë se myslimanët detyrohen me u rregjistrue, të gjitha ne do të rregjistrohemi”.
Zonja myslimane Vaseem Firdau, nji managjere e Exxon-Mobil Corporation tha: “Tue dëshmue këto zhvillime njeriu nuk e ndien veten të pashpresë. Kjo veprimtari ashtë ushqim për shpirtin. Megjithate janë 60 miljonë persona që votuen për Trump-in…Kjo nuk më frikëson, por duhet të kemi nji plan veprimi”.
Nji aspekt shumë i randësishëm i kësaj veprimtarie qytetare në sherbim të demokracisë liberale amerikane ashtë aktiviteti i shtypit amerikan. Gazetat ma të njohuna në këte vend kanë marrë nji qendrim të premë kundër valës së urrejtjes së krijueme nga fushata elektorale.
Ma poshtë do të lexoni nji artikull që kërkon qetësimin e shpirtënve të qytetarëve të acaruem nga propaganda negative, si model i përpjekjeve me sigurue zhvillimin e pandërpremë demokratik të Shteteve të Bashkueme të Amerikës, me kultivim të tolerancës fetare, dhe afrimin e besimtarëve myslimanë e të krishtenë. Myslimanë, izraelitë, të krishtenë janë të bashkuem se vetëm nji rezistencë e organizueme ashtë përgjigja ma e mirë kundër akteve të urrejtjes, sidomos urrejtjes fetare. Fryma e kësaj lëvizje popullore ashtë mirëkuptimi për mendimet e tjetrit, respekti i ndërsjellë, dhe bashkëveprimi i organizuem.

***
Mustafa AkyolMustafa Akyol
NJË “GËZUAR KRISHTLINDJA” MYSLIMANE
(Nga:Mustafa Akyol. Author i librit “The Islamic Jesus; How the King of the Jews Became a Prophet of the Muslims” (“Jezusi Islamik; Si u ba Mbreti i Jahudijëve nji Profet për Myslimanët”)
Istanbul,(Turkey) – Miliarda të krishtenë rreth e rrotull botës janë të ndezun nga dëshira me festue Krishtlindjen këte w eek-end. Ata të bashkësisë së besimit të dytë fetar nga numri, Myslimanët, nuk e bashkëndajnë të njajtin entuziazëm. Në nji numër të vogël vendesh, si p.sh. Arabia Saudite, Brunei dhe Somalia, festimet e Krishtindjes janë të ndalueme. Në Turqi, vendi i im, ata nuk janë të ndalueme, por disa grupe islamike akoma organizojnë protesta kundër Krishtlindjes, pemët dhe veshjet e Plakut që bien dhurata, e shikohen si imponim i botës perëndimore.
Ndërkaq, shumë të tjerë myslimanë rreth e rrotull botës kanë të drejtë që festojnë Krishtlindjen në shtëpitë e komshijve si dhe bashkëndajnë ditën e shenjtë. Nga këto, kujtoj pronarët e nji restauranti turk në Londër që vendosi të ofrojë dreka e darka falas për të vorfënit pa strehë dhe për pleqtë për Krishtlindje si dhe nji tregtar mysliman në Bagdad që vendosi nji pemë të Krishtlindjes në solidaritet me të krishtenët që persekutohen nga i vetëquejtuni ‘Shteti Islam’
. Myslimanët që respektojnë Krishtlindjet kanë të drejtë, por jo vetëm sepse respektimi i besimit të tjetrit ashtë në vete nji virtyt. Ata kanë të drejtë sepse Krishtlindja ashtë festimi i mrekullisë së lindjes së Jezusit, që ashtë nji temë e fuqishme jo vetëm në Testamentin e Ri por edhe në Kuran.
Dy kapituj të Librit të Shenjtë Mysliman japin hollësina mbi lindjen e Jezusit, hollësina që janë mjaft afër tregimit në Ungjillin simbas Lukës.
Ashtu si e tregon Kurani, nji ditë, Engjëlli i afrohet Marijes dhe i thotë se Zoti ka vendosë me i dhurue asaj “nji djal të pastër”. Maria përgjigjet:” Si ashtë e mundun që unë të lindi fëmi me qenë se asnji burrë nuk më ka prekë?” Engjëlli spjegon:” Zoti krijon çdo gja që Ai dëshiron”. Atëherë, “Zoti kaloi tek Maria frymën e shpirtit tonë,” e ajo u ba me barrë me Isan, ose Jezusin.
Ka, pa dyshim, mënyra se si tregimi mysliman i Jezusit ndryshon nga versioni kristian që festohet në Krishtlindje. Testamenti i Ri tregon se lindja e Jezusit ka ngja në Bethlehem, në grazhdin e nji hoteli (hani) ku Maria ishte bashkë me burrin e saj, Jozef. Në Kuran, Maria ka lindë Jezusin në “nji vend të largët” krejtësisht e vetme, dhe nen nji pemë palme. Ashtë interesante me shenue se tregimet gjinden edhe në ungjillet apokrifale të lindjes, si dhe në zbulimet e reja arkeologjike që korrespondojnë me versionin e Kuranit për ngjarjen.
Ajo që ashtë themelore, Kurani ndryshon nga Bibla për divinitetin e Jezusit. Për myslimanët, Libri Shenjtë ngulë kambë se Ai (Jezusi) ka qenë nji qenie njerëzore dhe nji profet. Herë mbas here, Kurani përcakton Jezusin si “Mesia”. Ashtu si paraqitet Mesia në Judaizëm: nji shërbestar i jashtëzakonshëm i Zotit, e jo si Zoti i mishnuem si njeri. Jezusi i Kuranit gjithashtu ashte dergue për popullin e Izraelit, e si “konfirmim i Torah” dhe ngulë kambë në nji monoteizëm të rreptë. Jezusi i Islamizmit, mund të thuhet, ashtë ma shumë nji Jezus Hebraik.
Sidoqoftë, Islamizmi dhe Krishtënimi bashkëndajnë shumë aspekte në adhurimin e tyne per Isanë dhe Meriemen, Jezus dhe Marie. Myslimanët janë, në fakt, i vetmi popull jo-kristian në botë që besojnë se Jezusi ka lindë nga nji nanë virgjineshë.
Për shekuj me rradhë, Myslimanët kanë pranue këte version si të vertetë ashtu si shkruhet. Studjuesët e Kuranit gjatë Mesjetës kanë debatue hollësina si për shembull, si ashtë e mundun që Zoti kaloi “frymën” tek Maria, tue pranue si të vertetë se virgjënia e Maries ka qenë nji akt i Zotit. Sayyid Qutb, fundamentalisti egjiptian i shekullit 20 përshkruen barrën e Miriamit si “ngjarja ma e çuditshme e njerëzimit në të gjithë historinë që kemi dëshmue”.
Në vitin 2002, në nji libër të shkruem si kritikë e Islamizmit, nga Emir F. Caner dhe Ergut M .Caner, dy turq të konvertuem në Krishtënim dhe që u banë ministra të Southern Baptist Church, argumentojnë se Myslimanët janë ma shumë të krishtenë në këte pikë se janë “të krishtenët liberalë”, të cilët kërkojnë interpretime metaforike të kësaj mrekullie të mahnitëshme.
Me rritë edhe ma shumë natyrën e jashtëzakonshme të Jezusit, Kurani e quen ate (Jezusin) “Fjala e Zotit”. Shkollarët myslimanë kanë qenë të habitun nga kjo terminologji që Kurani nuk e përdorë për asnji tjetër figurë. Teologët e krishtenë kanë qenë të çuditun, gjithashtu, sepse kjo të kujton Ungjillin simbas Gjonit, i cili përcakton Jezusin si Fjala e Zotit, e “bahet njeri dhe ec në mes nesh”.
Interpretimi i këtyne paraleleve ndërmjet Kuranit dhe burimeve të herëshme kristiane varet pjesërisht nga feja e interpretuesit. Të krishtenët mund të mendojnë se islamizmi ka huazue prej tyne. Myslimanët, nga ana tjetër mund të mendojnë se shumë tregime nga krishtenimi kane parapri ato të tyne. Ajo për të cilën na të gjithë jemi dakord ashtë se këto dy besime të mëdha abrahamike, me gjithë konfliktet e ashpra në mes tyne, kanë shumë gjana të përbashkëta. Këte vit, me tensionet në mes Myslimanëve dhe të Krishtenëve në Europë, Shtetet e Bashkueme dhe vende tjera me tensione gjithashtu, nji ngjashmëni e këtill meriton të kujtohet.
Populli i Arabisë Saudite dhe Brunei që pengojnë festimin e Krishtlindjes pa asnji dyshim janë gabim. Edhe sikur kjo të mos ishte nji festë myslimane, nuk ka asnji arsye të ofendojmë Krishtlindjet. Lindja e mrekullueshme e Jezusit- profet, Mesia, dhe “Fjala e Zotit”- nuk duhet të ofendojë asnji mysliman. “Salamu-alejkum”, ose “Paqa Qoftë mbi Ju” për myslimanët duhet të shoqënohet me urimin e komshijve të krishtenë me 25 dhetor, pa hezitim, gjithashtu me urimin “Gëzuar Krishtlindjen!”
(Marrë nga gazeta The New York Times, 22 dhetor 2016)
———————————————————————————————————
(Përktheu nga anglishtja Sami Repishti)