Dashamir Uruçi: Të lutem e dashur, nga varri më shkruaj!
Dashamir dhe Esmeralda Uruçi
Në 60-vjetorin e lindjes
21 mars 2012
Ish-Ministrja e Kulturës, Esmeralda Uruçi është ndarë nga jeta në moshën 51-vjecare. Uruci, drejtuese e dikasterit të Kulturës mbeti e plagosur në një aksident rrugor më 17 dhjetor 2011 në aksin Tiranë-Durrës. Pas kësaj, shëndeti i saj ka ardhur duke u përkeqësuar. Makina me të cilën udhëtonte ajo së bashku me bashkëshortin e saj u përplas me një automjet tjetër dhe për pasojë mbetën të plagosur edhe dy bashkëshortët.
NË DRITË TË VETËTIMËS
Pranë pallatit tënd
Nën një çadër rrinim
Shi me erë binte
Retë në qiell nxinin.
Heshtja kishte rënë
Buzët ishin tharë
Në dritë të vetëtimës
M’dhe puthjen e parë.
Kanë kaluar vite
Më e ëmbla mbeti
Kot ti u përlote
Nuk u bë qameti.
Don Zhuan i krisur
Pas teje kam mbetur
Deri sa të vdes
E dheu të m’ketë tretur.
DY RRËNJË TRËNDAFILI
Endem si i ngratë
Rrugëve pa u ndalur
Qaj i zhburrëruar
E t’kërkoj të falur.
S’të mbajta dot në jetë
O bukuroshja ime
Zëmra m’është çarë
Mbushur me kujtime.
Të kam dashur shumë
Sa nuk e shpreh dot
Qaj natë e ditë
E mbytem në lot.
Dy rrënjë trëndafili
Tek shtëpi e vjetër
Do më mbajnë gjallë
Deri n’botën tjetër.
NË SHËN VALENTIN
Vidhma një puthje sonte
Shumë jam përvëluar
Pa aromën tënde moj
Kurrë nuk jam larguar.
Vidhma një puthje sonte
Nata është me hënë
Fiket dritë e syrit.
Dhe yjet vallen zënë
INTRIGË
Nuk mund të të them se akoma të dua
Një nimfë e bukur vendin tënd ka zënë
Sytë e saj të zi rrufe lëshojnë mbi mua
Plagë të thella në shpirtin tim kanë lënë.
ENDE I PEZMATUAR
Shën Valentini ishte
Por unë i ngrati s’dija gjë
Tufën me lule nuk ta solla dot.
Të parën herë erdha tek ti.
Me duar në xhepa, ashtu kot.
SA KEQ
Të tradhtuan e dashur,
Të tradhtuan e di
Ata kokulurit, hipokritët, bukëshkelurit
Ato që s’patën fat në dashuri
Ato që nxiheshin kur kaloje ti.
SA MIRË
A e di përse nuk erdha atë ditë
Gojët e liga më ndaluan
Nuk më mbajtën dot jo, ishte e thënë
Këmbanë e dashurisë kishte rënë.
MOS HARRO
Vetëm dy gjëra s’kanë ndryshuar
Nga kohë e bukur e Rinisë
Ti parajsë e drithërimave
Unë viktimë e dashurisë.
THYEJE HESHTJEN
Nëse lipset të të pres
M’thuaj shpirt, më thuaj
Ndryshe, duke heshtur ti
Unë vetëm vuaj.
POST MORTUM
Kam shumë, shumë mall
E nga malli vuaj
Të lutem e dashur
Nga varri më shkruaj.
Fëmijët janë rritur
Eni ësht bërë burrë
Besa ndrit si dielli
S’të harrojnë kurrë.
Emi është bërë nuse
Me të bardha veshur
Na i ngrohu zemrat
Syri i saj i qeshur.
Tre zëra fëminorë
Kanë mbushur shtëpinë
Dy janë bilbila
E tjetra gardalinë.
E di, shoh ëndrra
Deri në të zbardhur
Ato që kanë ikur
Kurrë s’kanë ardhur.
Sido që të jetë
Me shpresë jetoj
Një tufë me trëndafila
Digjem ta dhuroj.
Ndaj bëhu e gjallë
Të pres e të kujtoj
Me imazhin tënd
N’dritë të syve rroj.
ENGJËLLIT QË FLUTUROI NË QIELL
Natë të qetë s’mund të ketë
Deri sa ti në qiell ndriçon
Drita e jote çan retë
Vjen tek unë e më përvëlon.