Odise Kote: MBI FAQET RRITET MJEKËR

 

 

Kur fatit ishe nisur vetëm,

se s’kishte kund një zgjidhje tjetër.

Si farë hedhur përmbi dhera

të mbiu kris mbi faqet mjekër.

 

 

Se pritje e gjatë që lodh dhe gurin,

haron harim, haron dhe jetën.

Nuk vdes fëmija brenda burrit,

dhe pse mbi faqet rritet mjekër.

 

 

Ta plasi buzën, krusmë e vjetër

në ajz të lotit, rrënim – shkretim.

Mbi faqet nxin e gjora mjekër,

si një kokëçarje a një tërbim.

 

 

Ti thyejnë velat kur nis stuhi,

dhe sa rreziik kur bëhet tepër.

Si çdo kimerë me komedi,

ka dramë e gjak në faqen tjetër.

 

 

Zhgënjim a kuturu s’e di,

ky triil e histori me mjekër…