Odise Kote: TI JE E VETËMJAFTUESHME…

Ç’të mbjell për ty në tokën pakufi të metaforës.

Premtime shiu apo fjalë të kripura deti,

pjekur në diellin e jugut përvëlonjës?

Je shpirt lumi i rrëmbyeshëm,

damarëve të nëntokës,

uji i kristaltë, e qeshur prilli,

thellë, majës së lartë,

përbrenda dëborës…

Ç’të mbjell për ty në tokën pakufi tê metaforës?

Mbase një tufê dobësish tokësore,

të qortueshme.

Sepse ti je e vetëmjaftueshme…!