Vlora Obertinca: Gënjeshtër…

Është gënjeshtër se burrat kurrë nuk qajnë

Është gënjeshtër se burrat kurrë nuk derdhin lot

Se të gjithë kemi zemër

Të gjithtë na ka kriju një Zot,

Më lejoni, më lejoni të qaj ca minuta

Të nxjerr mërzinë jashtë

Se më la më e bukura,

Më lejoni, më lejoni

T’i derdh ca lotë

Ajo shkoi me tjetrin

Më barktisi për një mot,

Është gënjeshtër që burrat

janë të fortë si guri

Është gënjeshtër që burrat

ndarjen nuk e vuajnë,

A kanë qenë ndonjëherë gratë burra

Që ta dijnë se si ndjehen ata

Kur përballen me furtuna

Dashuria dhemb njëjtë pa dallime

Por që burrat mundohen

T’a rrisin egon, mos t’i nxjerrin jashtë dobësirat,

Po nuk është dobësi të tregosh se si ndjehesh

Se për atë dobësi mund të pendohesh tërë jetën,

Është gënjeshtër që burrat nuk e ndjejnë dhimbjen

Është gënjeshtër që burrat nuk ndjejnë trishtimin

Po rrinë në heshtje dhe mbahen fort

Për çdo goditje e fshehin nga një lot,

Na e kanë lanë të vjetrit traditë

që burrit s’duhet t’i shihet loti

madje as një pikë,

Të parët tanë keq kanë lanë amanet

duke vuajtur gjithnjë heshturazi

Kanë ikur nga kjo jetë!