Maria Teresa Liuzzo dhe pena e fortë në poezitë e saj, vargjet e të cilave të hyjnë në shpirt
Angela Kosta
Maria Teresa Liuzzo è nata a Saline Montebello Jonico e risiede a Reggio di Calabria (Italia)
Presidente dell’Associazione Lirico – Drammatica
“P. Benintendo”
Giornalista -Editore
Direttore Responsabile Rivista Letteraria “Le Muse”
Scrittrice – Dr. in Psicologia
LeibnizUniversity Santa Fe, New Mexico – USA
Prof. Filosofia e Lettere Moderne – USA
Corrispondente di: “Il Ponte Italo – Americano” – USA
“Nuova Corvina” – Europa (Hunedoara)
Maria Teresa Liuzzo ka lindur në Saline Montebello Jonico dhe jeton në Reggio di Calabria (Italia)
Presidente e Shoqatës Liriko-Dramatike “P. Benintendo”
Gazetare – Redaktore
Kryeredaktore e Revistës Letrare “Le Muse” Shkrimtare – Dr. në Psikologji
Universiteti Leibniz Santa Fe, New Mexico – SHBA
Prof. Filozofia dhe Letrat Moderne – SHBA
Korrespondente e: “Il Ponte Italo – Americano” – SHBA
“New Corvina” – Evropë (Hunedoara)
Poesie di Maria Teresa Liuzzo tratte dalla raccolta: ”Danza la notte nelle tue pupille” (Agar Editrice R. C. aprile 2022 ) Postfazione dello studioso Mauro D’Castelli.
Poezi nga Maria Teresa Liuzzo, përmbledhja poetike “Vallëzon nata në bebëzat e tua” (Agar Editrice R.C. Prill 2022) Parathënie nga studiuesi Mauro D’Castelli.
COMPRAMI UN VESTITO
Comprami un vestito di tristezza,
da ricamare stanotte.
Gocciola nelle mie mani
il tempo tra coralli di baci
fioriti sulla luna
e portati dal vento.
Sorseggiami nel calice del tempo!
Sarò ancora tua … di neve.
MË BLI NJË FUSTAN
Më bli një fustan trishtimi
për ta qëndisur sonte.
Pikon ndër duart e mia
koha midis korale puthjesh
të lulëzuara në hënë
e të bartura nga era.
Pimë në kupën e kohës!
Do të jem ende e jotja =… e borës.
VESTO TRINE DI SPUME
Vesto trine di spume.
Sono il mare
se in me ti perdi.
VESH DANTELLA PREJ SHKUME
Vesh dantella prej shkume.
Jam deti
nëse në mua humbet.
SIAMO OMBRE
Siamo ombre
che battono il tempo:
il battito dell’alba,
il fiume, il cielo.
O stelle! Accese sul mio petto!
Sorgono
giorni trascorsi, tormentati
eppure pieni di te.
Oh, morire come il mare!
JEMI HIJE
Jemi hije
që mundin kohën:
rrahja e agimit,
lumi, qielli.
O yje! Të ndezura në gjoksin tim!
Lindin
ditë të shkuara, të mundimshme
por megjithatë përplot me ty.
Oh, të vdesësh si deti!
OSSA D’ALBERI
Ossa di alberi
in grembo alla sventura:
suicidio di rose sotto i lampi.
Tu, il disastro e la frescura
tra fondali e argentei cieli
e arcobaleni su robinie in fiore;
fiele e miele adamàntini
nell’innocente aurora.
Osare ancora…
Tutto di te mi parla.
Tutto di te mi manca.
Nel rossore che lacera la guancia,
tu, l’unico vento che innamora.
KOCKA PEMËSH
Kockat e pemës
në prehër të pafatësisë:
vetëvrasje trëndafilash nën rrufe.
Ti, fatkeqësia dhe freskimi
mes sfondeve dhe qiejve të argjendtë
dhe ylberëve mbi akacie në lulëzim;
vrer dhe mjaltë diamantesh
në të pafajshëmin agim.
Guxoja koma…
Gjithçka për ty më flet.
Gjithçka e jotja më mungon.
Nëpër skuqjen që gris faqen,
ti, e vetmja erë që dashuron.
24 Qershor 2023.
Përkthimi nga Angela Kosta