Ilir Levonja: Kush mund t’i mbrojë kuksianët?

Është një pyetje afërmendsh si një plasje shpirti. Për më tepër kur shikon një apati civile të një shoqërie, e cila në vend të merret me hallet ekonomike, merret me videon e Sali Berishës dhe Sajmir Tahirit. Në vend të merret me të drejtat flagrante të shkeluara haptazi karshi një grupi qytetarësh të pashpresë, merret me dashurinë platonike, në të shkuarën, të një artisteje karshi kryeministrit. Janë ato çaste yshtjeje të qëllimta që pa diskutim e kam origjinën nga vetë Berisha dhe Edi Rama. I pari të mbrojë floririn që nuses i duhet t’i laj këmbët atij. I dyti të krehi mjekrën politike sidomos kur shikon nga lart poshtë popullin e vet. Eshtë një plasje shpirti vëllezër sepse kjo apati opozitare me sherrin Berisha-Tahiri, një avaz i dalë boje më, nuk ka asnjë lidhje me hendekun e madh social midis jush dhe oligarkisë së prodhuar nga pushteti absolut i këtyre 28 vite demokraci. Janë plotësisht njësoj, aq sa jeta plot paradokse do vazhdojë kështu. Sepse reformat i kanë në dorë ujqërit që ruajnë bankat, investimet, progresin social, zhvillimin e vendit. Unë do e filloj së pari nga kjo opozite e vdekur me në krye një ish lider të lodhur, që quan përtëritje opozitare investime si ky i djalit të Fahri Balliut. Nga koha e demokratizimit të vendit e këtej, njëmijë e një të zeza pësoi Shqipëria, veç kulturën e rotacionit politik, a hapjen e krahut, jo e jo. Mjerë ajo forcë politike që i fal këto mëkate dhe i gëzohet showt të dixhitalizimit që një lider i lodhur bën me një gangaster bash në kuvendin e shqiptarëve. PD-ja duhet ta kish përzënë me kohë Berishën. Dhe ka njëmijë e një arsye të djegi mandatet, por nuk e bën. Ka njëmijë e një arsye të jetë në rrugë sot, me kuksianët. Për më tepër kur ka padrejtësi dhe është vet një investitorë jo e largët. Për më tepër kur brutalizmi i reprezaljeve policore i ngjan atyre arrestimeve të dhunshme të bosëve të kartelit. Ca hallexhinjëve që mbajnë deri në tetë veta me një pension nga koha e minierave a ndërmarrjet e ekonomisë së përbashkët. Ky është një disfatizëm social, moral dhe ekonomik. Që normale, nuk mund të mbrohet me aleanca me Nard Ndokën a Fatmir Mediun. Me familjen lësëiste asesi. Mjaft me Sali Berishën në keni pak dashuri për veten tuaj. Dilni në rrugë dhe shkundni gurët. Oligarkinë brenda vetes, mjaft ia zgjatët pushtetin Ramës. Po vazhdoj me sejmenin e diktaturës… Nuk e di se si iu duken normale, shmangia nga e vërteta, nga realiteti…, nga varfëria juaj. Nga e përditshmja që mezi e mbyllni, po veç e me plasje shpirti. Nuk e di se si i pranoni këto lloj llomotitjesh të përditshme se si a qysh ka dashur një femër kryeministrin. Janë gjëra bajate… edhe kafshët kanë historitë e tyre. Gjëra që nuk ka asnjë lidhje me bilancet e fundvidit. Ku ishim, sa merrnim, sa marrim. Është një paradoks social mental… Po ta marrim nga morali, të nxjerr sytë, mjaft të shikosh gjallë, një dëshmi, një turp të papaguar, kombëtar, shoqëror si rasti i gruas së poetit kuksian Havzi Nela. Jo më larg, po në prag të demokracisë. Një familje e shkatërruar, me gjakftohtësi pikërisht për këto aspirata që sot e njëzetë e tetë vite ne duam ta bëjmë Shqipërinë si Europa. Eshtë të vësh duart në kokë, por si mund ta çojnë Shqipërinë në Europë një kryeministër babai i të cilit firmosi për varjen e këtij intelektuali poet. Si mund ta çoj një opozitë që merret veç me denoncime dhe shtyrje kohe. Si mund ta çojë një shoqëri që masturbohet e tëra kur anashkalon mëkate të tilla.., masturbohet e tëra pas një dashurie platonike mes një ish të persekuture dhe persekutorit? Si mund ta çojmë vendin në Europë duke lënë vetëm ata protestues kuksianë, që arrestohen e gjykohen për një protestë. Dhe nuk arrestohet një ish ministër i cili del kokë e këmbë i lidhur me drogën. Ka përgjegjësi të drejtë për drejtë në kanabizimin e vendit etj. Janë bjerrje kohe, bjerrje pa fund, tranzicion pa fund. Asnjë demokraci nuk është e arrirë me denoncime, ideollogji dhe pa rezultatet ekonomike a të të drejtat e njeriut. Mirëpo midis luftës së Berishës dhe pushtetit të Edi Ramës, demokracia flet veç për pasurimin dhe të drejtat e sojit dhe sorollopit të tyre. Ju ta gëzoni kohën e djegur dhe llogjet nga pazari i Kavajës.