Maya Angjelu: Ngrihem përsëri

Mos të lëndon krenaria ime,
mos ndoshta kujton se po lajthis,
se qesh sikur kam miniera ari,
atje prapa, në oborrin e shtëpisë?

Mund të më qëllosh me fjalët e tua,
mund t’i plagosësh sytë e mi,
mund të më vrasësh me urrejtjen tënde,
por njësoj si era do ngrihem përsëri.

Brengosesh se jam e bukur, seksi,
pse të kapi papritur habia?
se unë eci sikur kam diamante
aty ku takohen këmbët e mia?

Nga kasollet e turpit te historisë,
unë ngrihem.
Nga e kaluara e hidhur, mes bukurisë,
unë ngrihem.
Jam ujvarë e lartë, e zezë freskuese,
po fryhem e derdhem po aq tmerruese.

Duke lënë pas frikën e natës së gjatë
unë ngrihem.
Në një agim mrekullisht të qartë.
unë ngrihem.
Duke bartur dhuntitë e të parëve të mi,
jam ëndrra dhe shpresa e skllaves për liri,
unë ngrihem përsëri,
përsëri ngrihem,
Ngrihem përsëri!

Përktheu: V. Marku