Genc Sulçebe: Ritmet e përhapjes së Covid 19 në Shqipëri

Nga shifrat e deritanishme në botë duket se vdekshmëria nga epidemia COVID-19 luhatet nga rreth 10% në Itali në 0.3% në rajone të tjerë relativisht të vegjël, ku janë masa drastike izolimi dhe veçimi fizik bashkë me testim viral të përgjithshëm.

Janë disa llogaritje të thjeshta të cilat mund t’i bëjmë duke ekstrapoluar nga epidemitë e tjera të ngjashme me COVID-19, siç janë ato gripit të zakonshëm (influencës) dhe që njihen shumë mirë.

Në fillim të epidemisë u duk se vdekshmëria nga COVID-19 do ishte të paktën 10 herë më e lartë se sa nga gripi i zakonshëm në të cilin vdekshmëria është 1 për 1000 të infektuar. Tani, duket se numri i individëve të infektuar, por pa shenja klinike, pra ata që i quajmë asimptomatikë, është shumë më i madh se numri i atyre që shfaqin shenja të sëmundjes.

Ka mundësi pra, që në fund të kësaj epidemie nga COVID-19, vdekshmëria mund të jetë në rastin më të mirë 1 në 1000 ashtu si dhe në gripin e zakonshëm. Në popullatën shqiptare, që të arrihet “imunitetit i tufës”, i cili do të lejonte ndalimin e epidemisë do të duhet të infektohen të paktën 1 milion vetë. Pra, vdekshmëria e pritshme e përgjithshme nuk duhet të jetë më tepër se 1000 në shifra totale.

“Mjeshtëria dhe Arti” i masave epidemiologjike, mjekësore, administrative është që të minimizohen këto humbje duke i shtrirë ato në kohë dhe duke zhvilluar një aktivitet ekonomik, social, shëndetësor (edhe për të sëmurët jo-COVID-19) sa më afër normalitetit dhe me sa më pak kosto ekonomike dhe sociale.