Cikël poetik nga Vlora Rexhaj

 

Amshim

 

Në këtë muzg po të kërkoj

Mbërthe trupin me krahët tu

Eja pa trokitur, pa bëza

Eja se unë të pres nën strehën e këputun

Të shpirtit tim

Nën qiellin e yjeve amëshor

Le të dergjem në prehërinë tënd

Si dergjen buzëshkrumbuarit në shketëtirë

Eja, amshim!

Se të pres në honin e hapur të shpirtit tim

Me melodinë e kangëve të pa këndume

Të stinëve të jetës

Eja se jam në hall e mall veç për ty

Amshim!

 

Penelopë!

Shtrirë hiret në mëndafshe kulluar
Shkëlqimin matan detit flakëruar
E sa herë deti shkëmbin lan
Sytë e tu nga malli qajnë

Ç’u trazua shpirti yt
Ditën diell e natën shi
Dashuria jote si kristal
Mbeti peng i besnikërisë

Kaluan ditë, muaj, vite
Dritë e diellit kurrë s’t’u shua
Si feniks zemra të digjej
Odisean për ta takuar

Sa histori do të shkruhen
Bota vetë sa t’ketë jetë
Por madhështinë tënde

as shekujt s’do ta shuajnë
Ti hirëplotë çdoherë

do mbetesh Penelopë!

 

Dashuri

Qiellit ia mora yjet
Diellin shkëlqimin
Hënës bukurinë
Aromën trëndafilit
Petalet manushaqes
Këngën e bilbilit
Kaltërsinë e detit
Gjelbërimin e prillit
Bukurinë e vashës
Trimërinë e trimit
Të gjitha këto seç m’rrinë për bukuri
Dhe formojnë fjalën Dashuri!!