Poezia e Adem Gashit vjen në italisht nga Mimoza Pulaj
ZEMRA
Sekush ka një zemër
dikush si në pikturat kubiste
në kokë në sy në kraharor
dikush si Akili në thembër
një tjetër me shtatë
si te hiperbolat në folklor
sekush ka zemër
unë kam vetëm një
atje ku ka dhembje
IL CUORE
Tutti hanno un cuore
qualcuno come nei dipinti cubisti
nella testa negli occhi nel petto amatore
qualcuno come Achille nel tallone
un altro con sette
come iperbole nel folklore
tutti ce l’hanno
ne ho solo uno
dove c’è il dolore
———————–
***
Në tryezën e madhe të ditës
(të ditës njëzetekatërorëshe sa kap rrotullimi i planetit)
po i mbledh thërrmijat e vogla të dashurisë
në trajta petalesh
kaq gjë më mjafton të ndihem i lumtur
edhe në botën e Hadit
mbase në kujtimin e dikujt mbetëm flutur,
thërrmijë e tillë a vetëm petale
***
Al grande tavolo del giorno
( che per 24 ore afferra la rotazione del pianeta)
sto raccogliendo piccoli pezzi d’amore
sotto forma di petali
è abbastanza per farmi sentire felice
anche nel mondo di Ade
forse nella memoria di qualcuno rimango una farfalla,
la sua particella o solo petali.
———————————-
QË TA DISH
S’është pasqyrë uji në fërkemin e kalit
që u tret me erën
e shtrenjta ime
s’është
në mos qofshin lotët
e jashtëtokësorëve
shira kozmikë që ranë të mbillnin
fara emocionesh
pasqyrë s’është uji në fërkem
e shumta ne mund të shohim
portretin surrogat të ëndrrave tona
në një tjetër kohë që s’e jetuam
CHE LO SAPPIA
Non è uno specchio l’acqua nello zoccolo del cavallo
che si dissolse con il vento
mia cara
non è
che non siano state le lacrime
di extraterrestri
le piogge cosmiche che caddero per seminare
seme di emozione
specchio non è l’acqua nello zoccolo
al massimo possiamo vedere
il ritratto surrogato dei nostri sogni
in un altro tempo che non abbiamo vissuto