Cikël poetik nga Sazan Goliku

 

PA KUPTIM

 

A vëren ti, o mik

ndonjë lidhje

apo diçka të veçantë

mes një fëmije

të sëmurë e të uritur,

një burri që lyp pa turp,

një prostitutë të zvjerdhur

dhe pyllit të djegur?

 

SHPIRTI ESTETIK

 

Kur lexojmë librat e Kadaresë

kënaqemi artistikisht e atdhetarisht  

me magjinë e stilit të tij,

me madhështinë e gjuhës shqipe

në penën e tij të artë

që çan dete e oqeane.

 

PROFECI NAIVE

 

Shekulli 21 –

puna e fjala janë kthyer në rërë

që nuk vlen as për llaç

me rindërtue muret e së djeshmes

(ose të harresës).

 

E ardhmja do të ecë

në udhën që ende nuk është hapur,

në humnerën që nuk e dimë sa e thellë do të jetë.

Ende nuk e dimë apo nuk duam ta dimë,

kush do ta çelë atë udhë?

 

Globalizmi – përmbytës fatal

nuk do të jetë cunam si i filmave vizatimorë.

 

KURORA E VDEKJES

 

Kur vallëzonim dikur në rini,

kur një tjetër të vinte një kapelë mbi kokë,

ishe i detyruar t’ia jepje ‘damën’, pra ta merrte tjetri

dhe ti ktheheshe i mbllefosur në stolin e zhgënjimit.

 

Tash në vallen e jetës covidi 19  të vë kurorë mbi kokë…

dhe të merr kokën.

 

1.11.2020.

 

 PLAKU I RI

 

Kur Fan Noli i urtë kërkonte të mbillte lule në shkretëtirë,

miqtë e armiqtë e tij qeshnin: Ka rrjedhur ati,

i ka vjedhur sytë ëndrrës

dhe në krahët e tingujve goditës bet’hovenianë

fluturon në të ardhmen ose në askund…

 

… dhe sot e vërejmë si fantazmë të vetmuar rrezatuese.

 

Ai mbeti gjallë nëpër mrekullinë e Kahjamit

që ne e shijojmë si verë e mjaltë,

mbeti në pyjet tragjik të fjalëve të përgjakura të Shekspirit,

mbeti i gdhendur në malet e egra shqiptare

Gjergj Kastriot.

 

Kur si kryengritës kërkonte të ndizte dritë në errësirë,

ne ia shuam qiriun dhe e degdisëm në harrim.

 

17.12.2020.