Beatriçe Balliçi: Bën ftohtë dhe brenda dhe jashtë

Bën ftohtë dhe brenda dhe jashtë,

Përmbysur janë gjërat gjithkund,

Dhe folja e gegnishtes “me dashtë”

Magjinë e saj po e humb.

Me dashtë me qenë shpirt i lirë

Do gjesh horizontin pa dritë.

Të ikësh – do mbytesh në dhimbje,

Të rrish – do gjendesh në pritë.

Bën ftohtë dhe brenda dhe jashtë,

Si mund të shpëtojmë, si mund?

Nxitojmë, se fuqia me dashtë

Dhe vëte horizontin e shkund.