Edmond Kaceli: Kënga e emigrantit

Jam dhimbja!

-kënga e dhimbjes jam

Jam trishtimi- kënga e trishtimit

Trishtimi i mbyllur në një valixhe

Dhimbja e mbyllur në një dhomë të ndyrë trageti

Vargu i shkruar në një biletë avioni…

Kënga e trishtimit jam!- kënduar në një makinë luksoze!

Atdheu! -ku është!

Atdheun e parë e humba! (ma vodhën)

Atdheun e dytë nuk e gjeta asnjëherë!

Të tretin e humba përpara të parit dhe të dytit!

Jeta ime -një këngë pafund në kërkim të Atdheut

që kurrë nuk ekzistoi! (përveç në fantazitë e mia!)

Kënga ime

-kujtimi i lënë në tokën e ëndrrave të vrame

të ëndrrave të mbytura nën peshën e valixhes

mbushur me boshllëkun e jetës së rrejshme

Peshon valixhja e rëndë -arkivol i trishtë

arkivol i trishtë i kryqëzimit tim të përditshëm!

Kënga ime -simfoni trishtimi

malli, dhimbjesh pafund

Asnjë poet nuk mund ta shprehë!

As unë! -emigranti i këngës sime

mbytur në peshën e mallit

Kryqëzuar më keq se Krishti!