Xhezide Selimi: Rrezja e parë

Rrezja e parë e kësaj fillimdite

erdhi të dritësoj mendjet e atyre

që i gjeti t’zgjuar.

Unë rëndom dhe sot linda bashkë

me diellin.

Mblodha një nga një kockat e

shpërndara gjithndej.

Lajta fytyrën e brumosur të mëngjesit

Sytë e enjtur i ngjyrosa me të zezë

Kështu djallëzova ngjyrën magjike

Vesha petkun e zonjës dardane

E cila trazon mendjet e burrave fisnikë

Takat jeshile m’prisnin me padurim

për rrugëtimin e ri.

Buzëkuqin e vendosa pranë pasqyrës

ku reflektonte aq magjishëm,

ajo rreze drite.

Ika në pallatin e ligjeve pozitive

për t’i ndrequr punët angari të

dështakëve të motit.

Dielli me ngrohte supet dhe kockat

Njëjtë siç më ngroh ti

zemrën dhe shpirtin…