Xhezide Selimi: Prehja e shpirtit tim

Je prehja e shpirtit tim

Çdo qelize tënden Zoti

e gatoi për mua

Gjaku yt ndizet përbrenda

damarëve poetikë

për të krijuar t‘shenjtën dashuri

E cila shuhet këndshëm në mua,

si lulet që mbledhin petalet

kur perëndon dielli.

Shoh veten në bebëzat e syve të tu

nuhas ngadalë aromën e shpirtit tim

që mban trupi yt.

Pastaj n‘veshin e djathë t‘i përshpëris

fjalët që ngjallin ‘luftën’ shpirtërore

Gjuha me kujdes vazhdon pikturën që

s‘mbaron kurrë

E unë n‘rolin e vajzës lozonjare,

shijoj gjithçka nga fillimi.